Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2009

Fourth Dimension!!

Κάθε Σεπτέμβριο, αφού τελειώσουν και οι μέρες της καλοκαιρινής ραστώνης, νιώθω πάντα έναν κόμπο στο στομάχι μου.....

Ίσως γιατί κάθε φθινόπωρο το εργασιακό πρόγραμμα είναι πιο επιβαρυμένο, ο καιρός αρχίζει να χαλάει και όλα μοιάζουν να είναι πολύ καταθλιπτικά......



Ειλικρινά το φθινοπωρινό τοπίο δεν είναι το καλύτερο για μένα, ακόμα και από το χειμωνιάτικο.... Δε μου αρέσει καθόλου αυτή η σήψη και η παρακμή της φύσης και αυτό με επηρεάζει σε όλες τις εκφάνσεις της ζωής μου, από την εργασία μου, μέχρι και τη συμπεριφορά μου απέναντι στους άλλους....

Τώρα θα μου πεις, πολεμόχαρε αδερφέ μου και με το δίκιο σου, ότι έπιασα πολύ "νταουνιάρικο" θέμα, γι' αυτό θα προσπαθήσω να το σώσω.......

Πέρα από τα παραπάνω λοιπόν, αυτές τις περιόδους νιώθω το χρόνο να περνάει με διαφορετικό τρόπο. Πιο αργό και πιο βασανιστικό... Ίσως γιατί αυτά με τα οποία ασχολούμαι δεν είναι και τα πιο ευχάριστα, ή γιατί οι αναμνήσεις από τις ωραίες ώρες που πέρασα το καλοκαίρι να προσδίδουν άλλο τόνο στο πέρασμά του.....

Το μόνο καλό σε όλη αυτή τη φάση, είναι η αίσθηση της ζέστης.... Ούτε πολύ ζέστη ούτε πολύ κρύο... Ιδανικός καιρός για βολτούλες και μπασκετάκι (να χάσουμε και κανένα κιλό επιτέλους!!). Μπορείς να κυκλοφορείς άνετα χωρίς να ιδρώνεις, με όλα τα δυσάρεστα επακόλουθα που προκαλούν δυσφορία και ιδρώτα, αλλά ούτε και να κρυώνεις.

Άρα λοιπόν έχω λόγους να μισώ αλλά και να αγαπώ το φθινόπωρο.

Ακόμα και έτσι όμως, τίθεται το ζήτημα του πως αισθάνεται κάποιος το χρόνο......

Ποιοι είναι οι παράγοντες που επηρεάζουν αυτήν την αίσθηση?

Ποιοι είναι οι μέθοδοι που μπορεί κάποιος να χρησιμοποιήσει για να αλλάξει τον τρόπο που αισθάνεται το πέρασμα του χρόνου? 

Αυτό που μου έρχεται πρώτο στο μυαλό είναι το γεγονός ότι η αίσθηση του χρόνου είναι συνάρτηση των υπολοίπων δραστηριοτήτων του ανθρώπου........

Γιατί αν είσαι με την παρέα σου και περνάς καλά, πάντα μα πάντα δεν καταλαβαίνεις πόσο γρήγορα περνάει ο χρόνος και πάντα στενοχωριέσαι που έρχεται τόσο γρήγορα η ώρα να το διαλύσετε....

Αν πάλι είσαι στη δουλειά και ασχολείσαι με ενοχλητικά για σένα πράγματα, βλέπεις τα δευτερόλεπτα να κυλούν βασανιστικά αργά, μέχρι να έρθει η ώρα να τελειώσεις και να πας στο σπιτάκι σου για να ξεκουράσεις το κορμάκι σου.

Τέλος, όταν είσαι συνέχεια απασχολημένος με τις καθημερινές σου δραστηριότητες, βλέπεις τις μέρες να περνάνε ασύλληπτα γρήγορα και το πότε έρχεται ο χειμώνας και στη συνέχεια η άνοιξη, είναι απλά ένα οξύμωρο συναίσθημα......

Για να μη μιλήσω για το πως αισθάνονται κάποιοι το πέρασμα των χρόνων και το πόσο γρήγορα γερνούν χωρίς καλά καλά να το καταλάβουν (ας το αφήσω αυτό καλύτερα.................)

Πάντως εγώ σε τέτοιες περιπτώσεις εφαρμόζω κάποια από τα παρακάτω:

   1.   Όταν είμαι σε θέση που δεν μου αρέσει και θέλω να περάσει γρήγορα η ώρα, απλά εξαφανίζω όλα τα ρολόγια από το οπτικό μου πεδίο, παίρνω μία βαθιά ανάσα και χώνω το κεφάλι στη δουλειά ή σε κάποια δραστηριότητα που απαιτεί αφοσίωση, προκειμένου να ξεχαστώ. Αν βάλω και λίγο μουσικούλα, το πρόβλημα γίνεται μικρότερο.

   2.   Το ακριβώς αντίθετο εφαρμόζω όταν περνάω καλά και θέλω να το νιώσω όσο περισσότερο γίνεται..... Κάθε λίγο και λιγάκι βλέπω το ρολόι μου και έχω έτσι αισθάνομαι και το τελευταίο δευτερόλεπτο που περνάει.....

   3.   Κρατάω πάντα ημερολόγιο για να μπορώ να έχω την αίσθηση των ημερών και των εποχών και προγραμματίζω (όσο μπορώ νωρίτερα) δραστηριότητες σε συγκεκριμένες ημερομηνίες.

   4.    Φροντίζω ανά τακτά χρονικά διαστήματα να τραβάω φωτογραφίες, έτσι ώστε να κρατάω φωτογραφικό ημερολόγιο και να μην ξεχνάω καμία στιγμή από τα χρόνια που ζω.....

Αυτά είναι κάποια πράγματα που κάνω εγώ για να δαμάζω το χρόνο.....

Βέβαια όλα αυτά είναι απλά ψευδαισθήσεις, αλλά μέχρι να εφευρεθεί η μηχανή του χρόνου, είναι το μόνο που μπορώ να κάνω.....

Και για να το κλείσω κάπου εδώ, παραθέτω και ένα κλασικό........


Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου