ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!!Πολεμόχαρε, σ' ευχαριστώ για την υπομονή σου τόσο καιρό (που δεν είναι και δα τόσος πολύ) αλλά είναι καιρός με έντονη εσωψυχική και νευροκινητική δραστηριότητα.....
Θα ήταν μεγάλο μου λάθος, αν και από το βήμα αυτό δεν εξέφραζα τα θερμά μου ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στην πολυαγαπημένη μου κορούλα, που είναι το καλύτερο δώρο γενεθλίων που έχω λάβει ποτέ..... Δεν θέλω φυσικά να υποβαθμίσω το γιόκα μου, αλλά οι συγκυρίες και το ότι είναι κορίτσι (παραδοσιακά) τη φέρνει λιγουλάκι πιο κοντά μου....
Τι θα μπορούσα να πω για αυτά τα 33 χρόνια...
Αγώνες, αγωνία, στενοχώριες και ευτυχία, ωραίες και άσχημες στιγμές. Ένα πολυποίκιλο σκηνικό με όλων των ειδών τα συναισθήματα και πολλά και διάφορα τοπία, μέρη και πρόσωπα!!
Μπορώ να ομολογήσω ότι έχω κάνει πολλά για έναν άνθρωπο 33 ετών... Σπούδασα, δούλεψα, παντρεύτηκα, έκανα παιδιά, χώρισα και τώρα βιώνω μία άλλη ζωή, ίσως μία καινούρια αρχή (όπως θα έλεγε κάποιος). Βιώνω πρωτόγνωρα πράγματα και κάνω κινήσεις που δεν είχα κάνει και το κυριότερο δεν είχα σκεφτεί ότι θα χρειαζόταν να κάνω....
Από τα εργασιακά, έχω μία καλή καριέρα και έχω εδραιώσει μία πολύ καλή εικόνα για τον εαυτό μου... πράγμα που χρειάστηκε πολύς αγώνας και πολύ διάβασμα.... Ίσως όλο αυτό να με επηρεάσει για την μετέπειτα πορεία μου, ίσως και όχι... Όλα αυτά όμως που ζω στο εργασιακό μου περιβάλλον είναι πράγματα που μου αρέσουν και έτσι δεν με κουράζουν όσο χρόνο και να αφιερώνω!!
Στις διαπροσωπικές μου σχέσεις θα έλεγα ότι ο χαρακτήρας μου είναι τέτοιος που δεν χρειάζεται και ιδιαίτερη προσπάθεια για να κάνω μία φιλία και το κυριότερο να την κρατήσω... Είμαι από τη φύση μου εύκολος και ευπροσάρμοστος άνθρωπος και έτσι οι συνάνθρωποί μου δεν δυσκολεύονται να με καταλάβουν και να εκτιμήσουν το τι είμαι και τι πρεσβεύω!!
Δεν είμαι φανατικός σε τίποτα και αυτό θα έλεγα ότι είναι μεγάλο προσόν για έναν άνθρωπο... Ίσως για το μόνο για το οποίο είμαι φανατικός είναι η ελληνική γλώσσα, που αν και δεν την υπηρέτησα όσο θα έπρεπε (θετική ακαδημαϊκή κατεύθυνση) εκτιμώ και προσπαθώ πάντα να μιλάω και να γράφω σωστά.. Είναι ο ελάχιστος φόρος τιμής της ταυτότητας των προγόνων μου!! Καημένε Αναστάση τι τραβάς και εσύ με μένα και την ορθογραφία σου!!!
Στα ερωτικά μου, δεν μπορώ να πω ότι έχω πετύχει... Ίσως το κακό timing ίσως οι κακές επιλογές μου, ίσως πολλά..... Αλλά ευτυχώς αυτό που έχω αποκομίσει από όλα αυτά είναι εμπειρίες που μπορώ κάλλιστα να χρησιμοποιήσω από εδώ και πέρα... Εξάλλου πιστεύω ότι διανύω την καλύτερη περίοδο (από ανατομικής και συγκυριακής άποψης) για έναν άνθρωπο στον ερωτικό τομέα (If you know what I mean!!)
Τα οικονομικά μου δεν μπορώ να πω ότι είναι και πολύ στα πάνω τους... Δεν παραπονιέμαι, άλλωστε εργάζομαι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, αλλά η αλήθεια είναι ότι το διαζύγιο πέτυχε ένα καθοριστικό πλήγμα στο μηνιαίο μου εισόδημα!! Δεν πειράζει όμως.... δεν είμαι ανίκανος να διαχειριστώ τα οικονομικά μου καικ έτσι είμαι σίγουρος ότι θα τα καταφέρω.. Άλλωστε ακόμα και τώρα που γράφω έχω κάνει αρκετά και με τα λίγα αυτά έσοδα!!
Μπαίνοντας λοιπόν στο δεύτερο τρίτο του δικού μου αιώνα (δεν μπορείς να πεις όμως πολεμόχαρε, είμαι και γαμώ τους αισιόδοξους... Άλλοι την ημέρα των γενεθλίων τους δεν θέλουν να μιλήσουν σε άνθρωπο, ενώ εγώ.......!!!), έχω να πω ότι ανοίγεται για μένα ένα νέο κεφάλαιο... Ίσως πιο συναρπαστικό (αν και τα συναρπαστικότερα είναι ήδη 6 και 8 χρονών ήδη), ίσως πιο περιπετειώδες, ίσως πιο αποδοτικό, ίσως πιο κερδοφόρο (με την μεταφορική έννοια) για μένα... Ίσως να μου αποδοθούν επιτέλους τα οφειλόμενα (καλά ή κακά) και να μπορώ να μπω με την ησυχία μου και με ήρεμη τη συνείδησή μου στο τρίτο μέρος του έργου που παίζω!! Δεν θέλω να είμαι ένας απλός θεατής στο δικό μου έργο και είμαι διατεθειμένος να πολεμήσω γι' αυτό!!
ΜΕ ΣΩΑΣ ΤΑΣ ΦΡΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΕ ΠΕΡΙΣΣΗ ΠΑΡΡΗΣΙΑ, ΔΗΛΩΝΩ
33 ΧΡΟΝΙΑ TRELOS!!!
Υ.Γ. Χωρίς παρεξήγηση, αλλά το παρακάτω τραγουδάκι μου το αφιερώνω!!
να τα χιλιάσεις :)
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι βλεπω μια χαρα τα καταφερες και τα καταφερνεις. ετσι παντα.
κ νομιζα όταν ήμουν 18,οι 30ρηδες και βαλε ειναι παππούδες.. χα χα χα.. κουνα που με κούναγε..
Και εγώ έτσι νόμιζα όταν ήμουν 18άρης!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι τώρα βλέπω τους διάσημους (π.χ. αθλητές) να είναι 24-25 χρονών και λέω "Κοίτα να δεις ο μικρός, τι έχει κάνει"!!
Τελικά είναι όλα θέμα "οπτικής γωνίας"
Σου μιλάει ό "ένα χρόνο αρχαιότερος"!!! ;)
Φούλα είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν ξέρω πώς τα έχω καταφέρει φέτος να σου πω χρόνια πολλά με όλους τους τρόπους πέραν του προφορικού. Πάλι το ξέχασα σήμερα!!
Όπως και να 'χει, ο απολογισμός σου με βρίσκει σύμφωνη (εκτός του σημείου όπου μιλάς για το πολύ διάβασμα...ναι, ναι..ξέρουμε...η κωλοφαρδία πάει σύννεφο).
Χρόνια πολλά Φούλη. Σ' αγαπάω! (βάλ'το κι αυτό στα πράγματα που έχεις καταφέρει, γιατί το θεωρούμε αυτονόητο για τα αδέρφια, χωρίς να είναι -τουλάχιστον όχι σ' αυτό το βαθμό! :)
Τελικά η αδερφική αγάπη είναι το άλλο άκρο από ότι η "ερωτική" αγάπη!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι αυτό γιατί ενώ στην "ερωτική" αγάπη, η απόσταση είναι αυτή που την φθίνει και τελικά την καταλύει, στην αδερφική αγάπη, η απόσταση είναι αυτή που την ενδυναμώνει και την γιγαντώνει!!
Εκτος λοιπόν του ότι σε λατρεύω (και δεν έχει να κάνει σε τίποτα με κατακτήσεις ή λαϊκούς αγώνες) γιατί είσαι εσύ και όχι κάποιος άλλος.
Με τα χρόνια έμαθα να εκτιμώ και να αγαπώ αυτό το θεϊκό δώρο, που είναι η οικογένεια. Και πιστεύω ότι ξέρεις πολύ καλά πως το έμαθα: Απλά με το να την πληγώσω....
Είναι τελικά σοφία να μαθαίνεις από τα λάθη σου.... αν και δεν αισθάνομαι σοφός, όσα χρόνια και αν πέσουν στην πλάτη μου!! Απλά ορισμένα μυστήρια μου ξεδιπλώνονται και τα βλέπω με άλλο μάτι.
Δεν υπάρχει περίπτωση να σε κατηγορούσα αν ξεχνούσες να μου πεις χρόνια πολλά... Άλλωστε παλεύατε με τα μανιασμένα κύματα που χτυπούσαν τα φιόρδ και με το λυσσασμένο κρύο που δεν σας άφηνε να χαρείτε το Άμστερνταμ....
Έτσι και αλλιώς δεν είχα οργανώσει και τίποτα ιδιαίτερο... Πέρασα πολύ πιο emo τα γενέθλιά μου, από ότι τα goth σκηνικά που συνατήσατε στο Άμστερνταμ.. Μην πάει βέβαια ο νους σου στο κακό, απλά ήταν άλλη μια μέρα διαλογισμού και προσωπικού απολογισμού, όπως φαίνεται και από το post!!
Χαίρομαι όμως που σε άσχετες φάσεις εκδηλώνεσαι έτσι για μένα... Αυτό έχει σημασία τελικά...
Όλα τα άλλα, είναι απλά "ένα κομμάτι κέικ"