Τετάρτη 2 Δεκεμβρίου 2009

H Πόλη των Θέσεων και των Αντιθέσεων..


Ήρθε λοιπόν το πλήρωμα του χρόνου για να ξαναβρεθώ στα χώματα (τρόπος του λέγειν.... γιατί για να βρεις χώμα μέσα σε τόσο τσιμέντο, είναι σαν να ψάχνεις για τη Χαμένη Ατλαντίδα) της αγαπητής Πρωτεύουσας....




   Θα 'λεγε κανείς ότι αυτή η πόλη παραμένει στάσιμη χρόνο με το χρόνο, αλλά αν την παρατηρήσεις με προσεκτική ματιά, θα ανακαλύψεις πολλές αλλαγές... άλλες προς το καλύτερο και άλλες προς το χειρότερο.....

   Αυτή η πόλη (όπως λέει και ο τίτλος) είναι η πόλη των Θέσεων και των Αντιθέσεων... έτσι μπορείς να δεις σε απόσταση μόλις μερικών εκατοντάδων μέτρων στο "ιστορικό" κέντρο, παρέες με γιάπηδες να πίνουν το εσπρεσάκι τους στην πλατεία Κολωνακίου παρέα με τους "επώνυμους" και μη (ή καλύτερα τους "αναγνωρίσιμους" και μη, για να είμαστε ακριβολόγοι), λίγο πιο κάτω μέλη της αριστεράς και των συνδικαλιστικών οργανώσεων να συγκεντρώνονται στα προπύλαια της Ακαδημίας προκειμένου να πραγματοποιήσουν την καθημερινή τους πια πορεία διαμαρτυρίας, λίγο πιο κάτω να πίνουν το καφεδάκι τους όλοι οι αντιεξουσιαστές στην πλατεία Εξαρχείων μαζί με πλήθος φοιτητών και μη και τέλος λίγο πιο κάτω, ένα συρφετό από κόσμο που δε μιλάει γρι ελληνικά (στην πλατεία Ομονοίας) να περιφέρεται ασκόπως ή να πουλάει την μικροπραμάτεια του (δεν ξέρω και εγώ σε ποιόν...) ή να κάθεται στο πεζούλι σε ημιλιπόθυμη κατάσταση από την πρέζα.

  Έτσι λοιπόν την άφησα πριν από 10 χρόνια όταν ήμουν και εγώ "σπουδαστής" και έτσι την βρήκα... πλην όμως διαπίστωσα τις εξής διαφορές:

   1.   Η παρουσία των αλλοδαπών στο κέντρο, Θησείο, Μοναστηράκι και πέριξ έχει πολλαπλασιαστεί!!

   2.   Η παρουσία των αστυνομικών στο κέντρο, αν και αισθητή, δεν νομίζω να έκανε ουσιαστική διαφορά στην αίσθηση της ανασφάλειας...

   3.   Η κίνηση είναι σαφώς αυξημένη...

   4.   Οι τιμές είναι εξωπραγματικές για έναν που ζει στην επαρχία...

   5.   Ο κόσμος έχει γίνει πολύ πιο αδιάφορος για το τι γίνεται δίπλα του από ότι συνέβαινε παλιότερα.

   6.   Υπάρχει διάχυτη μία λανθάνουσα εκρηκτικότητα που σε κάνει να νιώθεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι κακό!!

   7.   Οι κλιματολογικές συνθήκες και το νέφος σαφώς έχουν επιδεινωθεί!!

   8.   Τα φαγάδικα έχουν επιδοθεί σε μία αδικαιολόγητη (κατ' εμέ) εξειδίκευση, με αποτέλεσμα να πηγαίνεις αλλού για να φας καλό κεμπάπ, αλλού για να φας καλό χοιρινό, αλλού για να πιείς καλή μπύρα κ.ο.κ.

   9.   Τα Hooters είναι φανταστικά!!!

   Εν πάση περιπτώσει εγώ την Αθήνα την αγαπώ για πολλούς λόγους (και από ότι φαίνεται είναι περισσότεροι από τους λόγους για τους οποίους τη μισώ). Βασικά αυτό που μου αρέσει περισσότερο είναι ότι μπορείς να βρεις ό,τι θες, σε όση ποσότητα το θες, όποτε το θες, και για όσο θες (whatever, whenever...), αρκεί να ξέρεις που να ψάξεις... Κάτι σαν το Google δηλαδή....

   Το τρίημερο παραμονής, περιελάμβανε φαγητό στο Μοναστηράκι (κεμπάπ), φαγητό στην πλατεία Κλαυθμώνος, εξαιρετικό φαγητό στην Αγία Βαρβάρα (Santa Barbara), καφεδάκο στα Starbucks (δεν υπήρχε περίπτωση να μην συμβεί), βόλτα στο Κολωνάκι, βόλτα στο the Mall (δεν είχα αξιωθεί να το επισκεφτώ) και το φοβερό γεγονός του να βρίσκεσαι στο Πασαλιμάνι, ενώ γινόταν ντέρμπι μεταξύ Παναθηναϊκού - Ολυμπιακού!! 

   Ειδικά για το τελευταίο δεν μπορώ να περιγράψω τη βοή που ένιωσα να έρχεται από το στάδιο και από κάθε σπίτι εκεί (το οποίο φυσικά και είχε την τηλεόραση στη διαπασών) με το που μπήκαν τα δύο γκολ... Κόσμος να κρέμεται από τα μπαλκόνια φωνάζοντας και βρίζοντας τους παναθηναϊκούς με όμορφες και συγκροτημένες προτάσεις που περιέγραφαν με γλαφυρότητα την σεξουαλική εντροπία των φιλάθλων του Ολυμπιακού...

Χαρακτηριστικά Περιστατικά:


   1.   Κατάφερα να περπατήσω στη μέση της οδού Πανεπιστημίου (ή όπως αλλιώς λέγεται τελευταία) χάριν της διαδήλωσης που θα ξεκινούσε εντός ολίγου από τα προπύλαια... Ήταν όνειρο ζωής και ένιωσα πολύ όμορφα που μπόρεσα να ικανοποιήσω και αυτό το απωθημένο!!!

    2.   Διάλογος παρέας σκεητμπορντάδων στην πλατεία Κολωνακίου:

          -   Μαλάκα, την είδα.....
              -   Ποιά ρε μαλάκα?
          -   Την είδα ρε μαλάκα σου λέω...
          -   Είσαι σίγουρος ρε μαλάκα?
          -   Ναι, ρε, σου λέω, είμαι σίγουρος, είδα την... Πετρούλα...
 Από εκεί και πέρα, τι να πεις και τι να σχολιάσεις......Και μετά από χρόνια, πάλι τα ίδια θα λένε.... 


Συμπέρασμα: ΒΡΕ ΟΥΣΤ!!!! ΝΑ ΦΥΓΕΤΕ!! ΝΑ ΠΑΤΕ ΑΛΛΟΥ!!!


Υ.Γ. Αφιερωμένο στα παληκαράκια στην πλατεία Κολωνακίου, (όπου "ομορφούλα", βάλε "Πετρούλα")



 

2 σχόλια:

  1. 6. Υπάρχει διάχυτη μία λανθάνουσα εκρηκτικότητα που σε κάνει να νιώθεις ότι ανά πάσα στιγμή μπορεί να συμβεί κάτι κακό!!


    Nai nai nai... auth thn ais8hsh eixa k egw otan katevhka teleutaia fora athens... gi auto k perimena to metro k ksafnika m hr8e na balw ta klamata! :S
    de ksanapaw a8hna, mana mou! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Κοίτα.... και η Σαλόνικα δεν πάει πίσω, απλά είναι σε μικρότερο βαθμό... δεν σε κάνει να βάλεις τα κλάματα, αλλά και πάλι είναι σχετικά άγρια, ειδικά εκεί στο κέντρο, λαδάδικα και πέριξ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή