Ήρθαν για ακόμη μία φορά οι γιορτές και για ακόμη μία φορά, πολεμόχαρε αδερφέ μου, θα πρέπει να υποστώ όλο αυτό το εξαναγκασμένο γιορτινό κλίμα!!Ναι, πολεμόχαρε... δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα, πόσο μάλλον το να καθόμαστε και να ανησυχουμε αν το δώρο που πήραμε είναι αντάξιο με αυτό που μας πήραν και να πάρουμε για όλους και να μην τους ξεχάσουμε και .... ουφ!!!!
Κουράστηκα ακόμα και να τα γράψω.....
Κουράστηκα ακόμα και να τα γράψω.....
Για το μόνο λόγο που μου αρέσουν οι συγκεκριμένες γιορτές, είναι για το καθισιό και την ευκαιρία να δεις ανθρώπους που αγαπάς (και να αποφύγεις άλλους που ούτε θες να τους δεις)
Μην ξεγελιέσαι, πολεμόχαρε, δεν είναι τα Χριστούγεννα μία γιορτή αγάπης και συμπόνιας για τον συνάνθρωπό σου.....
Δεν είναι μία ευκαιρία να συμβάλεις και εσύ στη απαλοιφή του ανθρώπινου πόνου.....
Δεν είναι καν η στιγμή να φανείς καλός και αγαθός...
Είναι ένα απέραντο θέατρο, ένα απέραντο φρενοκομείο, με τα οικονομικά συμφέροντα να επιτίθενται με αδυσώπητο τρόπο στο ανορεκτικό πορτοφόλι μας, τα σόϊα (οι συγγενείς ντε!!) να προσπαθούν να επιδείξουν με τον πιο ύπουλο τρόπο τη μεγαλύτερη οικονομική τους άνεση, τρίβοντάς σου στη μούρη τα ακριβά τους δώρα, τα ανεκδιήγητα έθιμα της ανταλλαγής δώρων, εν μέσω οικονομικων σφίξεων..... τα μεγαλοπρεπή γεύματα που λες και όλο το χρόνο τη βγάζουμε με ψωμί και ελιές και πρέπει το Χριστουγεννιάτικο τραπέζι να έχει οπωσδήποτε γαλοπούλα με γέμιση και πλήθος ορεκτικών και μεζέδων που στις πλείστες περιπτώσεις θα πεταχτούν, ή θα ταΐσουν κατοικίδια και αδέσποτα ζωάκια... οι τουαλέτες και τα περίτεχνα χτενίσματα του χριστουγεννιάτικου ρεβεγιόν, που κανείς δεν ξέρει για ποιό ακριβώς λόγο εδραιώθηκαν σαν έθιμο, εκτός από το λόγο της επίδειξης.....
Το ξέρω, αριστερίζω πολύ σήμερα και δεν πρέπει, μέρα που είναι, αλλά είναι ορισμένα πράγματα που πάντα με ενοχλούσαν αυτές τις μέρες....
Αυτές οι μέρες είναι για την οικογένεια και τους φίλους... Πέρα από αυτό δεν υπάρχει τίποτα για μένα...
Αυτές οι μέρες, μιας και πλησιάζει το τέλος τους χρόνου, είναι μέρες για απολογισμό και απογραφή των πεπραγμένων όλης της χρονιάς...
Είναι μέρες που θα πρέπει να αποδώσεις τα εύσημα σε αυτούς που το αξίζουν, σε αυτούς που σε βοήθησαν, σε αυτούς που σου έδωσαν αγάπη και στοργή, σε αυτούς που πραγματικά αγαπάς.....
Όχι σε αυτούς που σου επιβάλλουν οι συνθήκες και δεν σου έχουν προσφέρει τίποτα και απλά υπάρχουν για να σου κάνουν τη ζωή πιο δύσκολη.....
Όχι σε αυτούς που υποκριτικά και παρασιτικά ζουν δίπλα σου και από σένα....
Όχι σε αυτούς που όλο το χρόνο φορούν τη μάσκα του φίλου και του συνοδοιπόρου και από πίσω είναι σαν τις οχιές (ας με συγχωρήσουν τα καθόλα συμπαθή αυτά ερπετά για την αναφορά μου σε αυτά)...
Όχι σε αυτούς που κάθονται και βγάζουν από τη μύγα ξύγκι για το κάθε τι που κάνεις, κάθε τι που λες και στο τέλος προσπαθούν μέσα από αυτά να σου κάνουν κακό και να σε βλάψουν.....
Όχι στους δολοπλόκους και φαντασιόπληκτους, που μόνο σκοπό έχουν να σε ανακατέψουν και να σε πληγώσουν.....
Όλους του άλλους, ΕΚΤΟΣ ΑΠΟ ΑΥΤΟΥΣ!!!
Πολεμόχαρε αδερφέ μου..... το ξέρω ότι είναι χρονιάρες μέρες και δεν θέλω να φαίνομαι κακός και δηκτικός, γι' αυτό το σταματάω.....
Το μόνο που έχω να προσθέσω είναι ότι τελικά η οικονομική κρίση έχει χωρίσει τους ανθρώπους σε νέες κατηγορίες:
1. Τους φτωχούς στην τσέπη, αλλά όχι φτωχούς στην καρδιά και στο μυαλό...
2. Τους μη φτωχούς στην τσέπη, αλλά φτωχούς στην ψυχή!!
Υ.Γ. Σήμερα δεν αφιερώνω τίποτα και σε κανένα.... Προτιμώ να αφουγκραστώ την υπέροχη μελωδία της δικής μου ηρεμίας!!!
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ
πόσο δίκιο έχεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή