Το ξέρω ότι σου έλειψα και έκανες και μαύρα μάτια μέχρι να με ξαναδείς όπως η κυρία πιό κάτω
Αλλά μην ανησυχείς.... από εδώ και πέρα θα σου είμαι πιστός και συνεπής!!!
Όπως λέει και ο τίτλος αδερφέ μου, πήγα στην εξοχή, να αναπνεύσω καθαρό αέρα...
Κρύο αέρα για να πω και την πικρή αληθεια.... αλλά ΚΑΘΑΡΟ... Το μόνο πρόβλημα ήταν ότι 5 χλμ πιο κάτω είναι το εργοστάσιο της ΔΕΗ που βγάζει τρελό ντουμάνι από καυσαέριο, αλλά είναι μικρής σημασίας!!!! Εμείς θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν μας πειράζει και αυτό προσπαθούμε απεγνωσμένα να περάσουμε και στα παιδιά μας... Να τους κάνουμε να πιστέψουν σε μία αυταπάτη... Τεσπα!!
Ωραία πάντως η εξοχή.... Σε κάνει να μπεις σε άλλο mode... Να ξυπνήσει μέσα σου το αίσθημα της αυτοσυντήρησης.... Να ενδιαφερθείς λίγο περισσότερο με τον εαυτό σου... Να σκεφτείς τρόπους και μεθόδους για να προστατευτείς από τα στοιχεία της φύσεως.... Γιατί πίστεψέ με, έτσι όπως έχουμε γίνει, που όλα μας τα κάνουν άλλοι για μας και όλα μας τα δίνουν μασημένη τροφή, εαν τύχει και βρεθούμε σε ανάλογη κατάσταση με αυτή που προείπα, το μόνο σίγουρο είναι μία γριπούλα για αρχή και βλέπουμε για τη συνέχεια.....
Κάθε φορά που τυχαίνει να κάνω κάτι τέτοιο, κάνω πάντα μία λίστα με όλα τα απαραίτητα για όλες τις πιθανές περιστάσεις, από την πολύ ζέστη, μέχρι το χιόνι.... Και αν την δεις αυτήν τη λίστα, είναι ΠΟΛΥ μεγάλη. Απορώ πως χωράνε τόσα πράγματα σε ένα σάκο......
Εϊναι όμως θεϊκά να κάθεσαι το βραδάκι γύρω από τη φωτιά με καλή παρέα και να συζητάς με μία κούπα ζεστό τσαγάκι και πολύ εύθυμη διάθεση...... Αναντικατάστατο!!
Το πιό δύσκολο κομμάτι όμως αυτού του εγχειρήματος είναι πάντα μα πάντα το πρωινό ξύπνημα.....
ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ!!!
Από εκεί που έχεις χουχουλιάσει μέσα στο sleeping bag σου και έχεις πάρει μία πολύ καλή θερμοκρασία.... τη στιγμή που ανοίγεις το φερμουάρ και σε αγγαλιάζει το πρώτο πρωινό κρύο, το σώμα σου παθαίνει ένα μικρό σοκ και όλοι σου οι μυς αρχίζουν να τρέμουν από πανικό......
Και το χειρότερο δεν έχει έρθει ακόμα...... Η ώρα που πρέπει να βάλεις ρούχα και παπούτσια!!!!
ΟΜG!!!
Όταν το παγωμένο ύφασμα ακουμπάει στο δέρμα σου, είναι σαν το δηλητηριώδες δέρμα που έδωσε η Δηιάνειρα στον καημένο τον Ηρακλή και τον οδήγησε στο Θάνατο.... Εκείνα τα 20" που διαρκεί η ενσωμάτωση των ρούχων με τη θερμοκρασία του σώματος είναι πραγματικά ένα μαρτύριο..... Σου έρχεται να βγεις έξω από τη σκηνή και να αρχίζεις να χοροπηδάς από εδώ και από εκεί για να ζεσταθείς.....
Τέσπα....
Όμως μόνο αυτά μπορώ να πω ότι είναι τα αρνητικά..... Αν προσέξεις λίγο τον εαυτό σου, όλα περνάνε όμορφα και η εμπειρία είναι πολύ θετική!!
Και όταν όλα πάνε καλά και μερακλώσεις σου έρχεται ακόμα και να τραγουδήσεις:
i love camping. μπριζώνω τον άντρα μου όλο το καλοκαίρι να πάμε αλλά το θυμάται το χειμώνα με τις βροχές και τα χιόνια...
ΑπάντησηΔιαγραφή