Άλλο ένα Πάσχα μαζί και νιώθω ότι μέρα με την ημέρα σε γνωρίζω ακόμα περισσότερο και σε νιώθω ακόμα πιο πολύ δικό μου άνθρωπο...
Βέβαια δεν ξέρω αν όλο αυτό που έχω μαζί σου μπορεί να θεωρηθεί "κάπως" από "κάποιους", αλλά δε με νοιάζει καθόλου...ειλικρινά..
Πάσχα λοιπόν και φέτος και σε αντίθεση με τα άλλα χρόνια, η πλάστιγγα έγειρε προς την πόλη και όχι όπως παραδοσιακά περνούσα στο χωριό...
Η αλήθεια είναι ότι άρχισα να τα ψιλοβαριέμαι τα του χωριού και μία άλλη αλήθεια είναι επίσης ότι ζώντας το χειμώνα στο χωριό, επαληθεύτηκαν και ιδίοις όμμασι τα λεγόμενα των φίλων για νέκρα και ερημιά... Μία τρίτη αλήθεια δε, είναι ότι η "παρέα" μου εξαπλώθηκε στην πόλη και έτσι απόλαυσα τα "καλά" της πόλης με μεγαλύτερη ικανοποίηση...
Τώρα, θα μου πεις και με το δίκιο σου, ότι άλλα έλεγα παλιότερα και εγώ θα συμφωνήσω... Έλα όμως που όπως πολύ καλά ξέρεις, δεν είμαι άνθρωπος που θα παραμείνω κολλημένος με κάτι μόνο και μόνο για να μπορώ να καυχιέμαι ότι έτσι είμαι και ότι αυτό πιστεύω....τα ξέρεις αυτά, δε χρειάζεται να τα ξαναλέμε....
Έτσι λοιπόν, η πόλη των Σερρών μου απέδειξε για μία ακόμη φορά τη φήμη της και μου έδωσε αυτό που αναζητούσα, όσον αφορά τη διασκέδασή μου... Το χωριό μου βέβαια τόσα χρόνια ήταν ο τόπος που αφιέρωνα τον περισσότερο από το χρόνο μου, αλλά τότε ήταν οι εποχές που απλά ήμουν επισκέπτης... Ζώντας πλέον μόνιμα στην πόλη, άρχισαν μέσα μου να μεταλλάσσονται οι αισθητήριες απολήξεις της ευχαρίστησης... άρχισαν να αλλάζουν τα ενδιαφέροντά μου και να επικεντρώνομαι σε άλλες συνιστώσες και άλλες συνισταμένες....
Είναι αυτό που σου έλεγα παλιότερα για αλλαγή στην κεντρικότητα των πραγμάτων που με ενδιαφέρουν...
Αυτό λοιπόν που με ικανοποιεί βγαίνοντας και κυκλοφορώντας στην πόλη, είναι αυτή η διάχυτη και περιρρέουσα ενέργεια που σου μεταδίδει και σε κάνει να νιώθεις ότι είσαι και συ μέρος ενός πολύ ζωντανού και ενεργητικού συνόλου....
Παντού βλέπεις κόσμο να κυκλοφορεί κατά συρροή και χωρίς χρονικούς περιορισμούς στα σοκάκια των ξενυχτάδικων και μη.... κόσμο που προσπαθεί να κάνει ό,τι ακριβώς θέλεις και εσύ... να διοχετεύσει τη θετική του ενέργεια, σε αντίθεση με τις δύσκολες καταστάσεις της καθημερινότητας...
Κόσμο όμορφο, κόσμο περιποιημένο και σε καμία περίπτωση κατσούφη και μίζερο... Κόσμο που σου κάνει τη διάθεση να σηκωθείς και να του πεις "γεια" χωρίς καν να τον ξέρεις....
Δε θέλω να λέω πολύ μεγάλα λόγια, αλλά προς το παρόν, η κατάσταση που ζω στην πόλη με "γεμίζει" και με "ευχαριστεί" ιδιαίτερα... Αύριο; Ποιός ξέρει;
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου