Παρασκευή 2 Δεκεμβρίου 2011

Warzone Report #26: 35 & Counting

Το πλήρωμα του χρόνου έφτασε για μία ακόμη χρονιά.....

Τα χρόνια, οι ώρες, τα λεπτά κύλησαν, αργά και σταθερά, χωρίς κανένας να μπορεί να τα πειράξει, να τα επιβραδύνει ή να τα επιταχύνει.... χωρίς κανένας να μπορεί να κάνει κάτι διαφορετικό από το να τα δεχτεί έτσι όπως είναι.....

ΧΡΟΝΙΑ μου ΠΟΛΛΑ λοιπόν!!




35 χρόνια κλείνω σήμερα πολεμόχαρε και αυτό που έχω να δηλώσω για τη μέρα αυτή είναι.......

I MADE IT SO FAR!!! YEAH BABY!!!!

Δε θα μπω φέτος στη διαδικασία να μιλήσω για αιώνες και αντιστοιχίες και άλλα τέτοια συναφή....ούτε θα κάνω απολογισμούς και ισολογισμούς και άλλων ειδών "λογισμούς"....

Απλά θα απολαύσω τη μέρα όπως είναι....

Πριν όμως από όλα αυτά και όπως εδώ και 9 χρόνια τώρα, οφείλω να αποτείνω τις βαθύτερες και γλυκότερες ευχές μου, μέσα από τα βάθη της ύπαρξής μου, σε αυτό το πλάσμα που μαζί με το μεγαλύτερο αδερφό της, μου άλλαξαν το ρου της δικής μου ιστορίας..... την κορούλα μου!!!! Το ομορφότερο δώρο γενεθλίων που έχω λάβει ποτέ!!!

Δεν είναι συχνό να έχει κάποιος ίδια μέρα γενέθλια με το παιδί του και αισθάνομαι πλέον του δέοντος τυχερός σε αυτό το κομμάτι.... Θα το εκλάβω ως ανταμοιβή από "Εκεί Ψηλά" για ό,τι καλό έχω κάνει στη ζωή μου.....

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ Κοπελάρα μου!!! Εύχομαι να δεις τον εαυτό σου όπως εσύ θα επιλέξεις και να τον γαλουχίσεις με τα καλύτερα των "υλικών", μιας και είσαι από τις καλύτερες "πάστες" που έχω δει σε άνθρωπο!!!

Δεν ξέρω λοιπόν τι μου επιφυλάσσει η μοίρα μου για το μέλλον, αλλά δεν μπορώ παρά να είμαι ευγνώμων για κάθε καλό και για κάθε κακό συνάντησα. Όλα αυτά μου έμαθαν να είμαι δεκτικός σε κάθε τι και να προσπαθώ να απομυζώ κάθε θετικό από κάθε κατάσταση....

35 & counting λοιπόν..... έτσι απλά.... έτσι όμορφα.......

Το έχω πει και παλιότερα ότι όσο και να γκρινιάζω ορισμένες φορές για πράγματα που βιώνω, πάντα μα πάντα αφήνω το χρόνο να αποφασίσει αν έκανα σωστά ή όχι... Ποτέ δε θα μπω στη διαδικασία να παγιοποιήσω μία ιδέα μόνο και μόνο επειδή εκείνη τη χρονική στιγμή ίσχυε.

Πάντα θεωρούσα και ακόμα θεωρώ το χρόνο σύμμαχό μου στη δική μου ανοδική/καθοδική/αμφιταλαντευόμενη (ο χρόνος θα το κρίνει... ;) ) πορεία. Πάντα άφηνα και ακόμα αφήνω τα πράγματα να μεστώσουν πριν καταλήξω στην τελική ετυμηγορία.....

Έτσι και τώρα που βγήκα από μία "στενάχωρη" κατάσταση, θα αφήσω το χρόνο να κρίνει αν άξιζε ή όχι την αφοσίωσή μου και όλα αυτά που έδωσα ανοίγοντας το "είναι" μου.

STOP.... Είπαμε σήμερα είναι μέρα χαράς και όχι περισυλλογής.... φτάνει τόσο με τους συλλογισμούς και τις αναδρομές...

Σήμερα είναι η "μέρα μου" και δε θα αφήσω τίποτα και κανέναν να μου τη μαγαρίσει!!!

Γι' αυτό λοιπόν θα βάλω τα γιορτινά μου και θα μου αφιερώσω ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου