Warzone Report #9: Summer Conclusion.... The Summary

   Τελικά το να μπορείς να γράφεις στο blog σου καλοκαιριάτικα είναι το πλέον δύσκολο .... Πού μυαλό για Blogs όταν έχεις να απολαύσεις τις βόλτες σου και τα μπανάκια σου!!! Οεο?

   Η αλήθεια είναι ότι δεν θα έγραφα και σήμερα, αλλά είναι κάποια πράγματα, ρε συ πολεμόχαρε που ήθελα πάρα πολύ να σου τα πω.

   Όχι άσχημα πράγματα, μη βάζεις τέτοια στο μυαλό σου. Ωραίες καταστάσεις που έζησα αυτόν τον μήνα και ήθελα να σου τις εκμυστηρευτώ!!!

   Ειρωνικό έτσι δεν είναι? Να έχω ανάγκη για εκμυστηρεύσεις σε ένα blog που μπορούν να δει ο οποιοσδήποτε και οι καλοπροαίρετοι και οι κακεντρεχείς.

   Ναι... κακεντρεχείς.... μην παραξενεύεσαι αδερφέ μου..

   Ώρες ώρες αναρωτιέμαι τι είναι αυτό που μου έριξε τις άμυνές μου και μπόρεσα να ξεκινήσω αυτό το blog... Δεν είμαι γενικά τέτοιο άτομο και πολλές φορές εκπλήσσω ακόμα και τον ίδιο μου τον εαυτό....

   Είναι αυτό που λένε ότι οι άνθρωποι δεν αλλάζουν.... ΚΟΥΡΑΦΕΞΑΛΑ λέω εγώ....

   Μια χαρά αλλάζουν και μια χαρά γίνονται από τη μία μέρα στην άλλη το άλλο άκρο από αυτό που έδειχναν στην αρχή!!!

   Όταν υπάρχουν οι κατάλληλες συνθήκες, πολλοί είναι αυτοί που μπαίνουν αμέσως στο χορό και διαφοροποιούνται... Όχι όλοι, να μην είμαι και απόλυτος...

   Αλλά τι κάθομαι και σου κάνω αυτόν τον  πρόλογο ρε συ αδερφέ μου και δεν μπαίνω στο ζουμί... Αρκετά ασχολήθηκα με το υπόψη θέμα και κοντεύει να περάσει το καλοκαίρι..... 

   Και επίσης δεν έχω σκοπό (ΑΝΣΚ για τους γνώστες) νααφήσω τίποτα να επισκιάσει την όμορφη γεύση που μου άφησε αυτός ο Αύγουστος!!!

   Σαν την γλυκιά γεύση από το σταφύλι (σουλτανίνα κατά προτίμηση) όταν κατεβαίνει από τον ουρανίσκο στο λαιμό σου, ντάλα μεσημέρι και μετά από ένα γερό γεύμα!!!

   Αλλά ας πιάσω τα πράγματα από την αρχή...

   Θυμάσαι που σου έλεγα για κάτι οινοποσίες που έκανα μέσα στον Ιούλιο? Ε, αυτές σε συνδυασμό με μία ωραία ιωσούλα, μ' έκαναν να έχω πυρετό επί ένα 15νθήμερο συνεχόμενα με ταυτόχρονη καταπόνηση του συκωτιού μου.... Οπότε? No Alcohol this August!!!

   Ναι!! Τίποτα, ούτε μία γουλιά (αν και θυμάμαι ότι μία και μόνο γουλιά ήπια στο νησί, αλλά για αυτό θα αναφερθώ παρακάτω)...

   Το 'ψαξα από εδώ, το 'ψαξα από εκεί, αλλά τίποτα... Δεν μπόρεσα να βρω τι έφταιγε... Σαν να ξαναγύριζα επεισόδιο του HOUSE MD. Μόνο η πατερίτσα  μου έλειπε!!!

   Δεν πειράζει όμως, ως γνήσιο παιδί της προ Τσερνομπίλ εποχής, έχω στα αποθέματά μου, πολλή ποσότητα από ραδιενέργεια (δεν ήμουν και εγώ ήσυχος την εποχή εκείνη, ήθελα να κάνω και αθλητισμό, την ώρα που όλοι κάθονταν στα σπίτια τους φοβούμενοι το ραδιενεργό νέφος!! Αργότερα βέβαια έμαθα ότι η ραδιενέργεια έχει χρόνο ημιζωής 25 χρόνια, οπότε κατάλαβα ότι ακόμα και σήμερα είναι λίγο λιγότερο από ότι το 1986, χωρίς μεγάλες διαφορές όμως!!!)

   Anyway, τέρμα το ποτό και έτσι την έβγαλα με τσαγάκι και στο τέλος με μπυρίτσα Buckler (non alcohol για να μην παρεξηγούμαστε).

   Η αρχή λοιπόν του μήνα ήταν μία περίοδος με πολλή δουλειά και πολλές αλλαγές ανθρώπων στο εργασιακό μου περιβάλλον. Άλλοι φύγαν, άλλοι ήρθαν και γενικά ήμουν σε μία περίοδο προσαρμογής και επαναπροσδιορισμού των εργασιακών μου σχέσεων. Αυτό ήταν η συνέχεια και της δικής μου αλλαγής εργασιακού χώρου, που σου είχα πει περί τα μέσα Ιουλίου, οπότε όλα μου φαίνονταν καινούρια και όλα έπρεπε να τα κάνω από την αρχή.... Και όπως λένε κάθε αρχή και δύσκολη!! Οπότε ένα μέρος της συνολικής κούρασης που επέτεινε και την κατάσταση της υγείας μου, μπορεί να προήλθε και από αυτό, χωρίς να είμαι και απόλυτα βέβαιος....

   Οι μέρες περνούσαν και τίποτα δεν έδειχνε να αλλάζει... Άλλωστε είχα πάρει απόφαση ότι φέτος για μένα διακοπές γιοκ.... Ο προϋπολογισμός δεν μου το επέτρεπε

   Και εκεί ήρθε ο "από μηχανής Θεός" (aka η μητέρα μου) για να έρθει και να σώσει την κατάσταση.....

   Προσφέρθηκε να μου χρηματοδοτήσει τις διακοπές μου, αφού είδε ότι ο κανακάρης της δεν είχε σκοπό να πάει να ξεσκάσει λίγο!! 

   Έτσι βρέθηκα στο πανέμορφο νησί της Σερίφου για να περάσω μία ολόκληρη εβδομάδα ξενοιασιάς και καλοπέρασης.....

   Η αλήθεια είναι ότι τίποτα από όλα αυτά δεν θα μπορούσαν να γίνουν, αν δεν υπήρχε αυτή η αγνή και καλή ψυχή να μου το προτείνει... Να 'ναι καλά.......

   Παρεμπιπτόντως, οφείλω να την ευχαριστήσω μέσα από την καρδιά μου, για όλα αυτά που μου πρόσφερε απλόχερα και μ' έκανε να νιώσω τέλεια με την ζεστή της παρέα της και με την κατανόηση που έδειξε προς εμένα, αν και είμαι άτομο "Ειδικού Χειρισμού", όπως λέμε εμείς στο σινάφι μας!!!

    Το νησί, είναι τέλειο, οι παραλίες φανταστικές, οι εικόνες που σου ανοίγονται μπροστά σου φαντασμαγορικές και η αίσθηση των Κυκλάδων σε όλο της το μεγαλείο!!!!

Πάρε μία γεύση πολεμόχαρε και θα καταλάβεις
 

 

   Η εβδομάδα λοιπόν πέρασε σε χρόνο dt και γύρισα με τις καλύτερες αναμνήσεις..... Τα νησιά των Κυκλάδων ήταν κάτι που δεν είχα ξανακάνει και αυτό μου αύξησε τη χαρά!!!

   Δυστυχώς αυτές ήταν οι μόνες διακοπές που έκανα φέτος, αλλά από το τίποτα........

   Το επόμενο ΣΚ από αυτό των διακοπών ήταν και το ΣΚ που θα έβλεπα επιτέλους τα τέκνα, μετά από σχεδόν ένα μήνα μακρυά!! Η ανυπομονησία μου ήταν πάρα πολύ μεγάλη και από ότι κατάλαβα το ίδιο ίσχυε και για τα μικρά.....

   Εκεί ήταν που ο μεγάλος μ' έστειλε αδιάβαστο (για ακόμη μία φορά):

Εγώ:  Μου 'λειψες, ρε γαμώτο!!!!
Αυτός: Χμ, Υπερεκτιμημένη λέξη.......
Εγώ: Εε...... για πλάκα το είπα

   Η αλήθεια είναι ότι μ' έπιασε εξ απήνης και μόλις έφαγα τη σφαλιάρα από ένα 9χρονο, ήταν το μόνο που θα μπορούσα να πω για να το σώσω!!!!

   Τι σου είναι η νέα γενιά... μία η μικρή μου να με αφήνει με το στόμα ανοιχτό με αυτά που σκέφτεται και λέει (6,5 χρονών) και τώρα ο μεγάλος!!!

   Δηλαδή όταν θα γίνουν 15 τι θα μου λένε? Και σε ποιά σπηλιά θα πρέπει να τρέξω να κρυφτώ? Δεν ξέρω.... ή εγώ μεγάλωσα απότομα ή αυτά έγιναν πολύ εξυπνότερα από ότι έπρεπε για την ηλικία τους..... θα δείξει.....

   Πέρα λοιπόν από αυτήν την ιδιαίτερη συνάντηση, επεδίωξα να κάνω και μία τελευταία guest εμφάνιση στο χωριό μου, το οποίο γιόρταζε τη γιορτή του Αγ. Ιωάννη με πολλές εκδηλώσεις και το γνωστό πλέον πανηγύρι στο τέλος του καλοκαιριού!!!

   Και τα κατάφερα!!

   Αν και με τη ψυχή στο στόμα, κατάφερα να ανέβω στο χωριό και να ξαναδώ τα αγαπημένα μου πρόσωπα, οικεγενειακά και μη....

   Το πρώτο χαρμόσυνο ήρθε από τον κολλητό μου που τελικά δεν θα φύγει στο εξωτερικό και έτσι θα μπορώ να τον βλέπω όποτε ανεβαίνω και το δεύτερο ήταν ότι ξαναείδα την πολύ καλή μου φίλη, πριν αυτή αναχωρήσει για τη χώρα στην οποία κατοικεί!!!

   Η αλήθεια ήταν ότι τον αχαΐρευτο φίλο μου θα το ξαναδώ σύντομα, οπότε επικεντρώθηκα στη φίλη μου, την οποία και την έκλεισα "ρεζερβέ" για την βραδιά!!

   Και όντως περάσαμε τέλεια, με πολύ γέλιο, πολύ διαχυτικότητα και πολύ ανεβασμένη διάθεση, στο γνωστό πλέον στέκι του Rebelάδικου (όπως συνηθίζω να το λέω), αφού και με την ευκαιρία του πανηγυριού, είχε γεμίσει ασφυκτικά!!!!

   Έτσι, όπως λέω πάντα, αφού η παρέα ήταν γαμάτη, περάσαμε και γαμάτα, άσχετα από τον υπερβολικό κόσμο που είχε και το σχετικά αργό σέρβις, δεδομένων των συνθηκών!!!

   Πέρασα τέλεια και αυτό φάνηκε από το ότι το ξημερώσαμε (06:00) έχοντας εγώ προσωπικά να σηκωθώ στις 09:00 για να πάω τα παιδιά στους παππούδες τους στην Κομοτηνή και μετά επιστροφή Κοζάνη!!!

   Το χωριό μου και ειδικά κάποια συγκεκριμένα πρόσωπα, είναι αυτά που με κάνουν να νιώθω πολύ όμορφα και οικεία. Φυσικά και εγώ με τη σειρά μου, ανταποδίδω πάντα αυτήν την θετική ενέργεια και έτσι όλα γίνονται ακόμα πιο όμορφα!!!

   Θα μπορούσα να πω πολλά ακόμα για αυτήν την βραδιά, αλλά θα αρκεστώ σε αυτά πολεμόχαρε, γιατί ήδη έχω μακρηγορήσει.

   Για να συνδέσω όλα τα παραπάνω με όσα έζησα και τους πρώτους μήνες του καλοκαιριού, έχω να παρατηρήσω τα παρακάτω:

   1.   Τελικά δεν πρέπει από εδώ και πέρα να ξανακανονίσω τίποτα για το καλοκαίρι, γιατί τα αναπάντεχα είναι και τα καλύτερα.

   2.   Οι φίλοι/ες σε τέτοιες περιπτώσεις είναι ό,τι καλύτερο μπορεί να σου δώσει αυτή η ζωή!!! Σε ανεβάζουν ψυχολογικά και σε κάνουν να νιώθεις υπέροχα!!!
  
   3.   Πρέπει να μάθω να διαχωρίζω πιο αποτελεσματικά την εργασία από τις διακοπές, γιατί μου είχαν σπάσει τα νεύρα από τα συνεχή τηλεφωνήματα για να τους δώσω οδηγίες για ορισμένα θέματα στη δουλειά!!! Οι ιερόσυλοι!!!

   4.   Ο Μιθριδατισμός τελικά ήταν μόνο για τον ίδιο τον Μιθριδάτη..... Όλα τα άλλα είναι μύθος!!!!!

   5.   Δεν υπάρχει καλύτερο peeling από αυτό που σου κάνει η άμμος στη Κυκλαδίτικη αμμουδιά με 8 μποφόρ!!!

   6.   Τα τζιπ είναι για τα βουνά, ρε άχρηστοι και όχι για το καημένο το νησάκι!!!! Το ρημάξατε πια!!!!

   7.   Η ατίθαση ομορφιά είναι ο καλύτερος συνδυασμός!!! Respect!!!

   8.   Πρέπει να καθιερωθεί εβδομάδα προσαρμογής στη δουλειά μετά από κάθε άδεια, γιατί είναι βάρβαρο το να σηκώνεσαι στις 06:00 μετά από μία εβδομάδα που σηκωνόσουν 12:00. Είναι βιολογικά αδύνατο, λέμε!!!!

   9.    Πρέπει να αρχίσω να σκέφτομαι νέα πράγματα για να βάλω στη wishlist μου γιατί αρχίζουν να μου τελειώνουν!!!

   10.  Ο Νόμος του Μέρφι ισχύει!! Σου το λέω μετά βεβαιότητας!!! Πίστεψέ με πολεμόχαρε...

   ΚΑΙ ΤΩΡΑ... It's Sparta's time..... Είδομεν.... 

Υ.Γ. Για να μην νομίζετε ότι τελείωσε το καλοκαίρι επειδή εσείς γυρίσατε στη δουλειά, πάρτε και αυτό για να με θυμάστε!!