Παρασκευή 5 Μαρτίου 2010

Aller-retour...


Σαφέστατα ήταν ωραιότερο από το προηγούμενο....




Ναι, πολεμόχαρε, μπορώ να πω ότι πέρασα πολύ καλύτερα από ότι την προηγούμενη φορά......

Γιατί....?

Γιατί απλούστατα είχα καλύτερη παρέα... και όπως πολύ καλά γνωρίζεις, η άποψή μου επί του αυτού θέματος είναι "Με καλή παρέα ακόμα και σε ένα παγκάκι περνάς υπέροχα..."

Και ακόμα περισσότερο που έκανα πράγματα που δεν είχα ξανακάνει και τα είχα στα "υπόψιν" μου....

Πρώτα από όλα χάρηκα που ξαναβρέθηκα στα αγαπημένα μου Starbucks (όχι, δεν είμαι ψωνάρα, αλλά έχω μία ιδιαίτερη αγάπη σε αυτά τα "χαρμάνια" και αυτές τις γεύσεις... Πιστεύω ότι παρ' όλη την παγκοσμιοποίηση και την πολυεθνικότητά τους, έχουν κάνει το θέμα "καφές"... επιστήμη και αυτό είναι που μου αρέσει.....) 

Το πρόγραμμα ξεκίνησε με "old school" διασκέδαση σε ντίσκο "εποχής"...... Δεν κρύβω πως είμαι λάτρης αυτής της εποχής και ιδιαίτερα της μουσικής της, μιας και πιστεύω ότι είναι τα τελευταία δείγματα παρθενογένεσης στη μουσική βιομηχανία.... εξ ου και τα υπέροχα κομμάτια που έχουν μείνει κλασσικά και ξεσηκώνουν ακόμα και σήμερα.... 

Βέβαια ο χώρος δεν μου άρεσε ιδιαίτερα, αφού έμοιαζε παρατημένος από το 1987 (αλλά ίσως και να ήταν το όλο κονσπεπτ έτσι, οπότε και πάω πάσο)... Κατά τα άλλα έπαιζε υπέροχη μουσική με τον κόσμο να είναι στην πίστα κάτω από την ντισκομπάλα από το 1' λεπτό που ξεκίνησε το πρόγραμμα.... 

Έτσι μπορούσες να δεις από νοσταλγούς εκείνης της εποχής με το ανάλογο ντύσιμο, μέχρι νέους (μπορεί και γεννημένους μεταγενέστερα) να ακολουθούν τα βήματα που τους έμαθαν οι δάσκαλοί τους στη σχολή χορού.....

Ωραία πράματα, σε μιλάω!!!

Κάτι άλλο που μου άρεσε επίσης ήταν ότι βρήκα το μαγαζάκι που πήγαινα όταν ήμουν νεότερος (στα αθώα εκείνα χρόνια των "σπουδών" μου) και έπινα φανταστική Σανγκριά.... Κάπου εκεί στο Κολωνάκι, μέσα μία αυλή στη Σκουφά ("Ιπποπόταμος" λέγεται και το συστήνω ανεπιφύλακτα)!!

Τέλος, "έσωσα" και είδα την παράσταση στο "Νύχτες Κωμωδίας" και έτσι επιβεβαιώθηκα που θεωρώ το stand up comedy την ωραιότερη μορφή παραγωγής γέλιου!!

Αυτά, περιληπτικά για το πρόγραμμα....

Φυσικά δεν θα παραλείψω την πολυαγαπημένη μου "Φούλα" που την υπεραγαπώ τόσο και να της πω ένα μεγάλο ευχαριστώ για τη φιλοξενία..... ,

Την είχα πεθυμήσει πάρα πολύ και χάρηκα που την είδα έστω και μετά από λίγο χρονικό διάστημα..... Όταν την βλέπω χαρούμενη και ευτυχισμένη με κάνει να ξεχνάω ό,τι και να με βασανίζει και αμέσως μπαίνω και εγώ σε αυτό το mood..... Είναι κάτι που το κάνει μοναδικά ..... Γιατί είναι ούτως ή άλλως μοναδική για μένα!!!

Αυτά με τα δρώμενα των τελευταίων ημερών, πολεμόχαρε... έτσι για να μη μου παραπονιέσαι!!!

Φιλιά.....

Υ.Γ. Και για να μη ξεχνιόμαστε....

3 σχόλια: