Ζούμε ιστορικές εποχές... όπως τότε, το '21 που μερικοί τρελαμένοι δεν άντεξαν να προσκυνάνε τον Τούρκο.....
Και λέω ιστορικές εποχές γιατί όπως τότε γινόταν μάχη για την εθνική ανεξαρτησία μας, έτσι και τώρα δίνουμε μάχη κυριολεκτικά σώμα με σώμα για να διατηρήσουμε την ελληνική μας υπόσταση...
Η αλήθεια είναι ότι έχουμε γίνει προτεκτοράτο του εκάστοτε δανειστή μας....
Έχουμε προσκυνήσει το κάθε μεγάλο ηγέτη για να μας στηρίξει και να μας δώσει ένα χέρι βοηθείας σε αυτήν την δύσκολη στιγμή...
Βέβαια, το μόνο σίγουρο είναι ότι αυτές οι λυκοφιλίες είναι μαθηματικώς βέβαιο ότι θα καταλήξουν σε κατασπάραξη της οικονομίας μας και την υποδούλωσή μας στα ξένα συμφέροντα...
Μπορεί να ακούγομαι λίγο μελοδραματικός, αλλά καθημερινά βομβαρδιζόμαστε με τόσες και τόσες πληροφορίες για αυτά τα θέματα που σε λίγο θα βλέπουμε εφιάλτες με τέρατα που στο στήθος τους θα αναγράφεται η λέξη "Ευρώπη", "Γερμανία", "Γαλλία" και "Αμερική" και θα μας κυνηγάνε σε τόπους φρικιαστικούς, γεμάτους πτώματα και σκελετούς.....
Και αυτό θα γίνεται όταν καταφέρουμε με τα πολλά να κοιμηθούμε.....
Έχει φτάσει η ώρα λοιπόν των μεγάλων αποφάσεων
Ήρθε η ώρα των μεγάλων αλλαγών και της μεγάλης μάχης....
Και έρχομαι εγώ τώρα και αναρωτιέμαι..... τι είναι αυτό που σε κάνει μεγάλο Έλληνα?
Μήπως υπάρχει μία συσκευή ή ένα πρόγραμμα τέλος πάντων που να του βάζεις τα δεδομένα και να σου λέει πόσο μεγάλος Έλληνας είσαι?
Τι είναι αυτό που πρέπει να κάνει ο καθένας μας για να βοηθήσει και πως μπορεί αυτό να συνυπολογιστεί στο πόσο μεγάλοι Έλληνες είμαστε?
Αφορμή για όλα αυτά είναι ένα κείμενο του Μακρυγιάννη που αν το διαβάσει κανείς θα καταλάβει ότι ο Έλληνας είναι ο ίδιος και απαράλλαχτος ανά τους αιώνες....
«Αν μας έλεγε κανένας αυτείνη την λευτεριά όπου γευόμαστε, θα παρακαλούσαμε τον Θεόν να μας αφήση εις τους Τούρκους άλλα τόσα χρόνια, όσο να γνωρίσουν οι άνθρωποι τι θα ειπή πατρίδα, τι θα ειπή θρησκεία, τι θα ειπή φιλοτιμία, αρετή, τιμιότη. Αυτά λείπουν από όλους εμάς, στρατιωτικούς και πολιτικούς. Τις πρόσοδες της πατρίδας τις κλέβομεν, από υποστατικά δεν της αφήσαμεν τίποτας, σε ‘‘πηρεσίαν να μπούμεν’’, ένα βάνομεν εις το ταμείον, δέκα κλέβομεν. Αγοράζομεν πρόσοδες, τις τρώμε όλες. Χρωστούν εις το Ταμείον δεκαοχτώ ‘κατομμύρια ο ένας και ο άλλος. Ο Μιχαλάκης ο Γιατρός πεντακόσιες χιλιάδες, ο Τζούχλος τρακόσες, ο Γεωργάκης Νοταράς τρακόσες πενήντα – όλο τέτοιγοι χρωστούνε αυτά. Ο κεντρικός ταμίας ο Φίτζες – τρακόσες πενήντα του λείπουν από το ταμείον. Κι’ ακόμα δεν κυτάχτηκαν πόσα θα λείψουν ακόμα. Το ίδιο ντογάνες κι’ άλλα. Τέτοιοι μπαίνουν εις τα πράγματα και τέτοιους συντρόφους βάνουν. Δύσκολο είναι ο τίμιος άνθρωπος να κάνη τα χρέη του πατριωτικώς. Οι αγωνισταί, οι περισσότεροι και οι χήρες κι’ αρφανά δυστυχούν. Πολυτέλεια και φαντασία -γεμίσαμαν πλήθος πιανοφόρια και κιθάρες. Οι δανεισταί μας ζητούν τα χρήματά τους, λεπτό δεν τους δίνομεν από αυτά- κάνουν επέμβασιν εις τα πράγματά μας. Και ποτές δεν βρίσκομεν ίσιον δρόμον. Πώς θα σωθούμε εμείς μ’ αυτά και να σκηματιστούμεν εις την κοινωνίας του κόσμου ως άνθρωποι; Ο Θεός ας κάμη το έλεός του να μας γλυτώση από τον μεγάλον γκρεμνόν όπου τρέχομεν να τζακιστούμεν».
Σου θυμίζει κάτι πολεμόχαρε?
Έτσι λοιπόν, αναρωτιέμαι... Ο μοναχός που ζει ασκητικά και προσεύχεται για τη σωτηρία της πατρίδας μας είναι μεγάλος Έλληνας?
Ο "τρομοκράτης" που πάει και βάζει βόμβα σε μέρη ξένων συμφερόντων, είναι μεγάλος Έλληνας?
Οι ομάδες που εισβάλουν στα σούπερ μάρκετ και παίρνουν τρόφιμα και τα δίνουν στους περαστικούς, είναι μεγάλοι Έλληνες?
Αν το καλοσκεφτεί κάποιος, οι τέσσερις ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας, με τι θα μπορούσαμε να τους παρομοιάσουμε, πάντα από τουρκικής σκοπίας? Με την Αλ-Κάιντα ίσως?
Δεν ήταν κάποιοι πλούσιοι που ίδρυσαν μία οργάνωση που χρηματοδότησε μία επανάσταση?
Οι κλέφτες και οι αρματωλοί που δρούσαν με αντάρτικο πόλεμο και έκαναν κατά κύριο λόγο δολιοφθορές, πως θα τους ονομάζαμε σήμερα, πάντα από τουρκικής σκοπιάς? Τρομοκράτες ίσως?
Μήπως όλα τελικά είναι σχετικά και ο καθένας τα ερμηνεύει όπως θέλει?
Και σου ξαναθυμίζω πολεμόχαρε το κείμενο του Μακρυγιάννη..... Πάντα υπήρχαν κλέφτες και υπομονευτές των ελληνικών συμφερόντων και πάντα ζητούνταν κυρίως από τον απλό Έλληνα να θυσιάσει ό,τι έχει και δεν έχει για την μαμά πατρίδα....
Μήπως η ιστορία επαναλαμβάνεται?
Αυτά τα ολίγα για να προβληματιστείς......
Την ΜΕΓΑΛΗ αυτή μέρα του Ευαγγελισμού της Θεοτόκου, εύχομαι ολόψυχα και αφορολόγητα ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!!!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου