Captain's Log: #22 10 Oct 2011
Coordinates: Latitude: 41.08351 Longitude: 23.55781
Moon Phase: Waxing Gibbous 98% Full
Weather Condition: Rain, 8oC - 12oC
Μπήκε και ο Οκτώβριος .....
και μας βρήκε να παλαντζάρουμε και να αγκομαχούμε προσπαθώντας να ξεδιαλύνουμε καταστάσεις και να ψάχνουμε γενικώς τρόπους για το δικό μας bailout από τα απανωτά "τσεκούρια" που δεχθήκαμε...
Δεν είναι δυνατόν, ρε πολεμόχαρε, να προσπαθείς προγραμματίσεις κάτι και μέσα σε μία - δυό ώρες να σου έχει γυρίσει ο κόσμος ανάποδα με τα απανωτά μέτρα και να βλέπεις το μισθό σου να συρρικνώνεται όπως η βαλίτσα του Sport Billy όταν ήταν σε αχρηστία...
Τα βάζω κάτω... τα μετράω, τα ξαναμετράω και πάλι δε μου βγαίνουν τα άτιμα... Μόνο με την εφαρμογή κβαντικών μαθηματικών μπόρεσα και έβγαλα μία άκρη (ξέρεις... εκεί που το 1+1=10). Έτσι όπως φτάσαμε θα πρέπει να ανασύρουμε ταλέντα και γνώσεις που έγκεινται στο ρητό "μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε".... Ε, μάλλον ήρθε αυτή η ώρα...
Αυτό που δεν μπόρεσα να καταλάβω που από ότι φαίνεται δεν είμαι και ο μόνος, είναι ότι αφού ρε φίλε το βλέπεις ότι δεν τραβάει το "άρμα"... τι συνεχίζεις και τα μαστιγώνεις τα καημένα τα άλογα; Στο τέλος θα αναγκαστείς να πας με τα πόδια μιας και θα τα έχεις ξεκάνει.... Αυτό θες; Ε;
Τέλος πάντων, δεν θα το συνεχίσω γιατί είναι πέρα από τις δυνάμεις μου να μπορέσω να το καταλάβω. Μάλλον κάποιο άλλο στόχο έχουν όλα αυτά τον οποίο και δεν γνωρίζω (όχι "μάλλον", προς το σίγουρα τείνει) και έτσι δε θέλω να βγάλω αβάσιμα συμπεράσματα...
Ο Οκτώβρης λοιπόν μπήκε και παρά τα "τσεκούρια" έχω να σου δηλώσω πολεμόχαρε ότι....
I'M STILL STANDING!!!! όπως το σχετικό τραγουδάκι του φίλτατου John (του Elton ντε...)
Ναι!! Το δηλώνω και το φωνάζω... Γιατί πολύ απλά τέτοια πράγματα δεν κάνει να τα κρατάς μέσα σου..
Είμαι καλά, είμαι εδώ, είμαι χαρούμενος και προπαντώς ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!!!
Ναι!! Ναι!! Κι αυτό!!
Βάλτο και αυτό στη λίστα...
Δεν μπορώ να το εξηγήσω, πολεμόχαρε, ή μάλλον μπορώ αλλά είναι κάτι που θα το κρατήσω "μέσα" μου... Αν κοιτάξεις όμως "μέσα" στα μάτια μου, θα το καταλάβεις...
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι λόγοι που με κάνουν να είμαι έτσι δεν είναι κάτι το οποίο είναι μεγάλο και τρανταχτό...
Είναι μικρά πράγματα που αν συντεθούν μεταξύ τους, δίνουν αυτό το αποτέλεσμα...
Μία φωνή γαλήνια, μία φωνή μελωδική στα αυτιά....
Ένα βλέμμα γεμάτο, διατρητικό και χαρούμενο και ενίοτε (φεμινιστικής εξυπνάδας!!)
Μία όψη με σκέρτσο και ζωντάνια...
Μία κουβέντα συμπαράστασης και ελπίδας και ενίοτε "ναζιού".
Πολλά τέτοια, κάθε μέρα, που με κάνουν να έχω λόγο να τελειώνω γρήγορα με ό,τι καταπιάνομαι για να τα απολαύσω!!
Και το χειρότερο από όλα, πολεμόχαρε , γιατί υπάρχει και χειρότερο, είναι ότι ΔΕΝ ΤΑ ΧΟΡΤΑΙΝΩ!!
Πολλή "πείνα" έπεσε και δεν ξέρω τι μπορεί να επακολουθήσει....
Κάθομαι και σκέφτομαι ώρες ώρες, τι καλό έχω κάνει στη ζωή μου για να με ξεπληρώνει τόσο καλά... και δεν μπορώ να βρω άκρη...
Πάντως αυτό που νιώθω τώρα είναι η Άνοιξη σε μία χώρα που έχει μόνο Χειμώνα και Καλοκαίρι!!!
Νιώθω υπέροχα και οφείλω πολλά σε ένα και μοναδικό πρόσωπο....
Θα 'ρθει η ώρα για να του το ανταποδώσω, αλλά είναι ακόμα νωρίς και οι συνθήκες είναι απαγορευτικές...
Οψόμεθα...
Και όταν θα έρθει αυτή η μέρα και αυτή η ώρα...... Ε! ρε τι έχει να γίνει!!
Μπορώ να σου γράφω ώρες ατελείωτες πολεμόχαρε γι' αυτό το θέμα, αλλά θα περιοριστώ εδώ, σεβόμενος και τη δική σου ψυχική υγεία!!
Αυτός ο μήνας ήταν και ο μήνας που έκανα το πρώτο μου ταξίδι αστραπή στην "Αυστρία"...
16 ώρες συνεχόμενες οδήγημα.... τα 'παιξα...
Πολύ δύσκολο το όλο εγχείρημα, πολεμόχαρε, αλλά ..... ήταν επιβεβλημένο να γίνει...
Και πού δεις τι ωραία θάλασσα που έχει η "Αυστρία"... Φανταστική...
Βέβαια στην την υπόλοιπη ομορφιά, υστερεί, γιατί έχω δει και καλύτερα μέρη, αλλά είπαμε.... επιβεβλημένη.....
Τα τέκνα τα είδα μία χαρά...
Μάλιστα στο χωριό τα περίμεναν με ανυπομονησία οι εκεί γηγενείς έτεροι φίλοι και αυτό με χαροποίησε πλέον του δέοντος...
Το είδα σαν να ήμουν εγώ μικρός στο χωριό και πως υποδεχόμασταν τους ξενιτεμένους φίλους μας!! Με τι ανυπομονησία περιμέναμε να ξεπροβάλλουν από τα σπίτια στα οποία φιλοξενούνταν....άλλο πράμα... και επίσης με τι λύπη τους αποχωριζόμασταν....
Έχω αγγελούδια τελικά... (γύφτικο σκεπάρνι εγώ τώρα :) )
Η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνουν και όσο αρχίζουν και βάζουν περισσότερα στοιχεία στην προσωπικότητά τους, τόσο περισσότερο τα θαυμάζω... Και πόσο περισσότερο, αφού είμαι και εγώ μία δική τους πηγή έμπνευσης. Αυτή μάλλον είναι η μαγεία του να είσαι γονιός... Να δρέπεις τους καρπούς της δικής σου συνεισφοράς, βλέποντας τα παιδιά σου να μεγαλώνουν και να γίνονται ΚΑΛΟΙ άνθρωποι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Δεν τρέφω αυταπάτες... σε μερικά χρόνια θα σταματήσει και η επιρροή μου σε αυτά και θα βρουν άλλες πηγές έμπνευσης... Και ποιός ξέρει τι θα επακολουθήσει... Όμως θα είμαι ήσυχος που όσο μπορούσα και όσο ήταν δυνατόν συνέβαλα στο να τα εξοπλίσω με κατάλληλα "όπλα" για τους περισσότερους από τους "κινδύνους" που πρόκειται να αντιμετωπίσουν....
Μπορεί να ακούγονται όλα αυτά πολύ πολεμόχαρα, πολεμόχαρε, αλλά δυστυχώς η ζωή είναι μία αδιάκοπη και αέναη μάχη... οπότε πρέπει να είσαι σε μία διαρκή εγρήγορση και επιφυλακή..
Και οφείλεις να είσαι πάντα "μέσα" στη μάχη... "μέσα" στα χαρακώματα... "μέσα" στον αχό...
Γιατί μόνο έτσι μπορείς να μείνεις στην επιφάνεια και να μη βουλιάξεις στο τέλμα της αβεβαιότητας και του ωχαδερφισμού!!!
Πολύ κύρηγμα όμως κάνω και δεν έχω καμία όρεξη να σε κουράσω για άλλη μία φορά πολεμόχαρε και υπομονετικέ αδερφέ μου...
Σου στέλνω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου (άλλωστε αυτοί δεν κοστίζουν τίποτα :) )
See you soon!!
End of Report
Moon Phase: Waxing Gibbous 98% Full
Weather Condition: Rain, 8oC - 12oC
Μπήκε και ο Οκτώβριος .....
και μας βρήκε να παλαντζάρουμε και να αγκομαχούμε προσπαθώντας να ξεδιαλύνουμε καταστάσεις και να ψάχνουμε γενικώς τρόπους για το δικό μας bailout από τα απανωτά "τσεκούρια" που δεχθήκαμε...
Δεν είναι δυνατόν, ρε πολεμόχαρε, να προσπαθείς προγραμματίσεις κάτι και μέσα σε μία - δυό ώρες να σου έχει γυρίσει ο κόσμος ανάποδα με τα απανωτά μέτρα και να βλέπεις το μισθό σου να συρρικνώνεται όπως η βαλίτσα του Sport Billy όταν ήταν σε αχρηστία...
Τα βάζω κάτω... τα μετράω, τα ξαναμετράω και πάλι δε μου βγαίνουν τα άτιμα... Μόνο με την εφαρμογή κβαντικών μαθηματικών μπόρεσα και έβγαλα μία άκρη (ξέρεις... εκεί που το 1+1=10). Έτσι όπως φτάσαμε θα πρέπει να ανασύρουμε ταλέντα και γνώσεις που έγκεινται στο ρητό "μάθε τέχνη κι άστηνε κι αν πεινάσεις πιάστηνε".... Ε, μάλλον ήρθε αυτή η ώρα...
Αυτό που δεν μπόρεσα να καταλάβω που από ότι φαίνεται δεν είμαι και ο μόνος, είναι ότι αφού ρε φίλε το βλέπεις ότι δεν τραβάει το "άρμα"... τι συνεχίζεις και τα μαστιγώνεις τα καημένα τα άλογα; Στο τέλος θα αναγκαστείς να πας με τα πόδια μιας και θα τα έχεις ξεκάνει.... Αυτό θες; Ε;
Τέλος πάντων, δεν θα το συνεχίσω γιατί είναι πέρα από τις δυνάμεις μου να μπορέσω να το καταλάβω. Μάλλον κάποιο άλλο στόχο έχουν όλα αυτά τον οποίο και δεν γνωρίζω (όχι "μάλλον", προς το σίγουρα τείνει) και έτσι δε θέλω να βγάλω αβάσιμα συμπεράσματα...
Ο Οκτώβρης λοιπόν μπήκε και παρά τα "τσεκούρια" έχω να σου δηλώσω πολεμόχαρε ότι....
I'M STILL STANDING!!!! όπως το σχετικό τραγουδάκι του φίλτατου John (του Elton ντε...)
Ναι!! Το δηλώνω και το φωνάζω... Γιατί πολύ απλά τέτοια πράγματα δεν κάνει να τα κρατάς μέσα σου..
Είμαι καλά, είμαι εδώ, είμαι χαρούμενος και προπαντώς ΑΙΣΙΟΔΟΞΟΣ!!!
Ναι!! Ναι!! Κι αυτό!!
Βάλτο και αυτό στη λίστα...
Δεν μπορώ να το εξηγήσω, πολεμόχαρε, ή μάλλον μπορώ αλλά είναι κάτι που θα το κρατήσω "μέσα" μου... Αν κοιτάξεις όμως "μέσα" στα μάτια μου, θα το καταλάβεις...
Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι οι λόγοι που με κάνουν να είμαι έτσι δεν είναι κάτι το οποίο είναι μεγάλο και τρανταχτό...
Είναι μικρά πράγματα που αν συντεθούν μεταξύ τους, δίνουν αυτό το αποτέλεσμα...
Μία φωνή γαλήνια, μία φωνή μελωδική στα αυτιά....
Ένα βλέμμα γεμάτο, διατρητικό και χαρούμενο και ενίοτε (φεμινιστικής εξυπνάδας!!)
Μία όψη με σκέρτσο και ζωντάνια...
Μία κουβέντα συμπαράστασης και ελπίδας και ενίοτε "ναζιού".
Πολλά τέτοια, κάθε μέρα, που με κάνουν να έχω λόγο να τελειώνω γρήγορα με ό,τι καταπιάνομαι για να τα απολαύσω!!
Και το χειρότερο από όλα, πολεμόχαρε , γιατί υπάρχει και χειρότερο, είναι ότι ΔΕΝ ΤΑ ΧΟΡΤΑΙΝΩ!!
Πολλή "πείνα" έπεσε και δεν ξέρω τι μπορεί να επακολουθήσει....
Κάθομαι και σκέφτομαι ώρες ώρες, τι καλό έχω κάνει στη ζωή μου για να με ξεπληρώνει τόσο καλά... και δεν μπορώ να βρω άκρη...
Πάντως αυτό που νιώθω τώρα είναι η Άνοιξη σε μία χώρα που έχει μόνο Χειμώνα και Καλοκαίρι!!!
Νιώθω υπέροχα και οφείλω πολλά σε ένα και μοναδικό πρόσωπο....
Θα 'ρθει η ώρα για να του το ανταποδώσω, αλλά είναι ακόμα νωρίς και οι συνθήκες είναι απαγορευτικές...
Οψόμεθα...
Και όταν θα έρθει αυτή η μέρα και αυτή η ώρα...... Ε! ρε τι έχει να γίνει!!
Μπορώ να σου γράφω ώρες ατελείωτες πολεμόχαρε γι' αυτό το θέμα, αλλά θα περιοριστώ εδώ, σεβόμενος και τη δική σου ψυχική υγεία!!
Αυτός ο μήνας ήταν και ο μήνας που έκανα το πρώτο μου ταξίδι αστραπή στην "Αυστρία"...
16 ώρες συνεχόμενες οδήγημα.... τα 'παιξα...
Πολύ δύσκολο το όλο εγχείρημα, πολεμόχαρε, αλλά ..... ήταν επιβεβλημένο να γίνει...
Και πού δεις τι ωραία θάλασσα που έχει η "Αυστρία"... Φανταστική...
Βέβαια στην την υπόλοιπη ομορφιά, υστερεί, γιατί έχω δει και καλύτερα μέρη, αλλά είπαμε.... επιβεβλημένη.....
Τα τέκνα τα είδα μία χαρά...
Μάλιστα στο χωριό τα περίμεναν με ανυπομονησία οι εκεί γηγενείς έτεροι φίλοι και αυτό με χαροποίησε πλέον του δέοντος...
Το είδα σαν να ήμουν εγώ μικρός στο χωριό και πως υποδεχόμασταν τους ξενιτεμένους φίλους μας!! Με τι ανυπομονησία περιμέναμε να ξεπροβάλλουν από τα σπίτια στα οποία φιλοξενούνταν....άλλο πράμα... και επίσης με τι λύπη τους αποχωριζόμασταν....
Έχω αγγελούδια τελικά... (γύφτικο σκεπάρνι εγώ τώρα :) )
Η αλήθεια είναι ότι όσο μεγαλώνουν και όσο αρχίζουν και βάζουν περισσότερα στοιχεία στην προσωπικότητά τους, τόσο περισσότερο τα θαυμάζω... Και πόσο περισσότερο, αφού είμαι και εγώ μία δική τους πηγή έμπνευσης. Αυτή μάλλον είναι η μαγεία του να είσαι γονιός... Να δρέπεις τους καρπούς της δικής σου συνεισφοράς, βλέποντας τα παιδιά σου να μεγαλώνουν και να γίνονται ΚΑΛΟΙ άνθρωποι, με ό,τι αυτό συνεπάγεται...
Δεν τρέφω αυταπάτες... σε μερικά χρόνια θα σταματήσει και η επιρροή μου σε αυτά και θα βρουν άλλες πηγές έμπνευσης... Και ποιός ξέρει τι θα επακολουθήσει... Όμως θα είμαι ήσυχος που όσο μπορούσα και όσο ήταν δυνατόν συνέβαλα στο να τα εξοπλίσω με κατάλληλα "όπλα" για τους περισσότερους από τους "κινδύνους" που πρόκειται να αντιμετωπίσουν....
Μπορεί να ακούγονται όλα αυτά πολύ πολεμόχαρα, πολεμόχαρε, αλλά δυστυχώς η ζωή είναι μία αδιάκοπη και αέναη μάχη... οπότε πρέπει να είσαι σε μία διαρκή εγρήγορση και επιφυλακή..
Και οφείλεις να είσαι πάντα "μέσα" στη μάχη... "μέσα" στα χαρακώματα... "μέσα" στον αχό...
Γιατί μόνο έτσι μπορείς να μείνεις στην επιφάνεια και να μη βουλιάξεις στο τέλμα της αβεβαιότητας και του ωχαδερφισμού!!!
Πολύ κύρηγμα όμως κάνω και δεν έχω καμία όρεξη να σε κουράσω για άλλη μία φορά πολεμόχαρε και υπομονετικέ αδερφέ μου...
Σου στέλνω τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου (άλλωστε αυτοί δεν κοστίζουν τίποτα :) )
See you soon!!
End of Report
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου