Παρασκευή 23 Σεπτεμβρίου 2011

Warzone Report #21: Τongue Τwister, Brain Teaser, Eyes Fainting...

Three Swiss witches watch three Swatch watches. Which Swiss witch watches which swatch
watch? 

Ιδού η απορία!!!!

Και μη μου πεις Πολεμόχαρε, ότι έχεις βρει και την απάντηση, γιατί θα τα τσουγκρίσουμε!!!


Γι' αυτήν την απάντηση ζω ο καψερός....

35 Ολόκληρα χρόνια και πάλι συναντώ καινούριες προκλήσεις...

35 Ολόκληρα χρόνια και εκεί που λέω ότι "εντάξει αγόρι, εδώ είσαι.... το βρήκες.... κράτα το τώρα" και πάλι συναντώ καταστάσεις που μου τα γυρίζουν όλα τούμπα!!!

35 Ολόκληρα χρόνια και δεν έχω ακόμα την παραμικρή ιδέα τι μπορώ να επιτύχω αν το θελήσω...

Άραγε μετά από άλλα τόσα χρόνια (μακάρι να είναι τόσα, αλλά λέμε), τι θα λέω; Ότι ακόμα και τώρα συναντώ νέα πράγματα που με κάνουν να αλλάξω οπτική γωνία; Ή θα πω ότι "σιγά τώρα μην κάτσω να ασχοληθώ..";

Q's & Q's....

Που λες πολεμόχαρε, καλό το καλοκαίρι και θαυμαστά τα έργα του και περισσότερο από ότι φανταζόμουν!!! ;)

Οι εμπειρίες ήταν απλά συναρπαστικές.....

Μετάθεση από Κοζάνη - Σέρρες...

Εγκατάσταση στο νέο μου σπίτι....

Μετάθεση των παιδιών μου στο Βόλο....

Νέα αρχή στη δουλειά....

Κανονισμένα τα "διαδικαστικά" με Κοζάνη....

Και να σου η Ms Piggy.....!!!!

.............................

Εδώ απλά το βουλώνεις και δε λες τίποτα μήπως και χαλάσεις την μαγεία.....

Γιατί περί μαγείας πρόκειται!!!

Και να σου οι ταχυπαλμίες και να σου το άγχος και να σου οι "συναντήσεις"....

Τι να σημαίνουν όλα αυτά άραγε; Βασικά δεν έχω να σου πω καμία απάντηση, γιατί πολύ απλά ή τα έχω ζήσει και παλιότερα (πολύ παλιότερα όμως) και δεν τα θυμάμαι ή δεν τα έχω ξαναζήσει ποτέ...

Πάντως το μόνο που έχω να πω είναι ότι (θυμάμαι - δε θυμάμαι) έζησα πολύ δυνατές στιγμές....

Μα πάρα πολύ δυνατές καταστάσεις....

Καταστάσεις που με βγάλαν από τη συνηθισμένη ρότα μου και μου δείξαν καινούριους δρόμους προς την αγαλλίαση...

Καταστάσεις που μου δώσαν άλλο νόημα στη ζωή μου...

Καταστάσεις που με βάλαν σε πολύ σκέψη...

Τι ζυγαριές και μαλακίες... εδώ το πράμα είναι φως φανάρι...

Έλα όμως που δεν είμαι εγώ ο τύπος που μπορεί από τη μία στιγμή στην άλλη να δώσει μία και να τα τινάξει όλα στον αέρα... 

Δεν λέω ότι είμαι άτολμος, απλά είμαι και λίγο σκεπτικιστής... Ρώτα την πρώην μου να στο επιβεβαιώσει.... Δεν μπορώ μετά από όλα αυτά που πέρασα τα τελευταία χρόνια να κάνω απλά του κεφαλιού μου χωρίς να το καλοσκεφτώ... είδα που με οδήγησαν οι ρομαντισμοί μου τα τελευταία 10 χρόνια....

Όμως...

Υπάρχει και αυτό το όμως...

Δεν μπορώ να αρνηθώ αυτά που έζησα και ένιωσα...

Δεν μπορώ ούτε στο ελάχιστο να ισχυριστώ ότι δεν τρόμαξα με αυτά που βίωσα και προπαντώς τα σημάδια που δεν είχα καταλάβει ούτε στο ελάχιστο τι σήμαιναν... 

Ίσως είμαι πολύ αφελής τελικά και αυτό θα μου το καταλογίσω ως αρνητικό, ίσως έχω χαμηλή ιδέα για μένα... αλλά ποτέ δεν είναι αργά...

Όλα μπορεί ένας άνθρωπος να τα αφομοιώσει, να τα επεξεργαστεί, να τα αναλύσει και εν τέλει τα να αλλάξει προς όφελός του...

Απλά χρειάζεται θέληση... ένα κίνητρο... μία σπρωξιά... ένα "χαστούκι" για να ξυπνήσει...

Και το "χαστούκι", ήρθε.... και ήταν πολύ δυνατό...

Και το χειρότερο από όλα ήταν ότι το "χαστούκι" δεν χτύπησε στο πρόσωπο....

Και τώρα τι; Ποιά από τις αισθήσεις σου θα ακολουθήσεις; Ποιό ένστικτό σου θα σου πει την αλήθεια; 

Την αφή που μετρούσε εκατοστό εκατοστό εξερευνητικά και διερευνητικά ή και άλλοτε αισθησιακά;

Την ακοή που άκουγε τη μελωδία των "ήχων" και με ταξίδευε σε άλλους κόσμους;

Τη γεύση που γεύονταν την υγρασία, σαν τη γεύση από την αμβροσία των Θεών;

Την όραση που με έκανε να ζαλίζομαι μόνο και μόνο από το βλέμμα;

Την όσφρηση από τα μεθυστικά αρώματα που αναβλύζονταν, μέσα στην κάψα του κατακαλόκαιρου;

Ή ακόμα ακόμα τη σκέψη που ήταν λες και είχε παρωπίδες, ακολουθώντας μόνο την εικόνα, τον ήχο, τη γεύση, την αφή και τη μυρωδιά της, κάνοντάς με να απαρνιέμαι Θεούς και Δαίμονες;

ΑΠΕΤΑΞΑΜΗΝ ή ΣΥΝΕΤΑΞΑΜΗΝ;

Και τώρα... μετράω μέτρο μέτρο, μήπως και τα βγάλω λίγο λιγότερα και νιώσω λίγο πιο κοντά....

Αχ, αυτή η Ελλάδα!!!! Ποτέ δεν είναι αρκετή να κρατήσει μέσα της τα όμορφα και τα άξια....

Ας είναι καλά και η δουλειά που με ανάγκασε να ξεφύγω λίγο, γιατί θα είχα τρελαθεί....

Πάντως πολεμόχαρε, δεν είσαι δίκαιος...

Τόσο καιρό σου λέω τα δικά μου και εσύ εκεί.... αμέτοχος... 

Δώσε μου τουλάχιστον ένα σημάδι να πιαστώ.... Ξέρω ότι μπορείς... δεν ξέρω όμως αν θέλεις...

Μπορεί να σου φαίνομαι λίγο έως πολύ μπερδεμένος, αλλά το κακό είναι ότι βαθιά μέσα μου, εκεί στο vault μου, ξέρω ποιά είναι η αλήθεια....το ερώτημα βέβαια είναι, αν πρέπει, αν μπορώ και αν είναι σωστό να το ανοίξω.....

Τι επιπτώσεις θα μπορούσε να έχει αυτό σε μένα; Τι ρίσκα είναι αυτά που παίρνω και κατά πόσο μπορούν αυτά να με στιγματίσουν;

Το μόνο που μπορώ με απόλυτη σιγουριά να ξέρω, είναι ότι όταν κάθομαι και αναπολώ, νιώθω μία γλυκιά αίσθηση ευτυχίας...

Ο δρόμος μπροστά μου όταν οδηγώ, παίζει μία πολύ όμορφη ταινία.... Το τοπίο γύρω μου ξαφνικά ομορφαίνει και εναρμονίζεται απόλυτα με τις αναμνήσεις.

Νιώθω τη μαγεία....

Μακρηγόρησα όμως ρε πολεμόχαρε και δεν πρέπει...

Δεν αξίζει να σε ζαλίζω άλλο με τα δικά μου...

Το συμπέρασμα είναι ένα...

ΣΥΝΕΤΑΞΑΜΗΝ!!!

Gordian Knot is UnBound.....

End of Report



 


1 σχόλιο:

  1. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω και πολύ μου αρέσουν αυτά που γράφεις.
    Οσο για το ερώτημά σου εγώ θα έλεγα ΣΥΝΕΤΑΞΑΜΗΝ με χίλια... αλλά τι ξέρω γω; ένα Ατίθασο είμαι και τίποτα παραπάνω...
    Οπως και να χει... νομίζω πως έχεις δώσει μόνος σου την απάντηση στο ερώτημα που σε καίει:
    "Όλα μπορεί ένας άνθρωπος να τα αφομοιώσει, να τα επεξεργαστεί, να τα αναλύσει και εν τέλει τα να αλλάξει προς όφελός του...
    Απλά χρειάζεται θέληση... ένα κίνητρο... μία σπρωξιά... ένα "χαστούκι" για να ξυπνήσει..."

    ...γι αυτό το μόνο που έχω να σου πω, φίλε μου, είναι: γύρισέ μου το μάγουλό σου... και σου ΄ρχεται!!!

    φιλώ σε

    υγ. πολλές τελίτσες έβαλα, ρε γαμώτο! :Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή