Σάββατο 20 Νοεμβρίου 2010

Warzone Report #15: (S)parti's Over

The Party Is Finally Over!!!!!


Τώρα τι πάρτυ ήταν αυτό? Αυτό είναι μία μεγάλη κουβέντα!!

Ότι και να ήταν πάντως... το γεγονός είναι ότι ΈΛΑΒΕ ΤΕΛΟΣ!!!

2,5 μήνες στην "υπέροχη" Σπάρτη, ήταν υπεραρκετός χρόνος πιστεύω για να την (ξανα)βαρεθώ

Γλυκόπικρη θα την χαρακτήριζα τη γεύση που μου άφησε... Αρκετά θετικά αλλά και πάρα πολλά από τα κραταιά "κακά", από αυτά που είχα εντοπίσει και τότε, πριν από 10 χρόνια περίπου..

Το μόνο δώρο που πήρα μαζί μου από εκεί, είναι μία ωραία γρατσουνιά στο αυτοκινητάκι μου (από κλειδί όπως δείχνουν οι ενδείξεις) από το πίσω φτερό μέχρι το μπροστινό... έτσι για να τους θυμάμαι με "ευχαρίστηση".. Τι να πω!!

Και να πεις ότι πείραξα κάποιον εκεί!! Δεν έχω λόγια για να περιγράψω τη ΜΑΛΑΚΙΑ που μπορεί να κουβαλάει αυτός ο κάποιος για να κάνει κάτι τέτοιο... Εγώ απλά θα του αφιερώσω ένα βιβλίο για να διαβάσει, μπας και ξεστραβωθεί!!


Αν και δεν νομίζω ότι θα μπορέσει να βγάλει άκρη με το πρόβλημά του...

Και τώρα εγώ πρέπει να τρέχω να διορθώνω την παντελή έλλειψη εγκεφαλικών κυττάρων ενός ατόμου που θα έπρεπε να βρει κατάλυμα στο σπηλαιοβάραθρο του Καιάδα!!!

Δεν με πόνεσε τόσο πολύ ρε πολεμόχαρε, γιατί κακά τα ψέματα το αυτοκινητάκι μου τα 'χει τα χρονάκια του, αλλά και πάλι είναι αυτό το αναθεματισμένο το "ΓΙΑΤΙ" που σου κατατρώει τα σωθικά....

Μόνο να τον είχα μπροστά μου ή ακόμα καλύτερα να τον πετύχαινα "επί τω έργω"..... Ε, ρε γλέντια που θα έκανα πάνω του!!!! 

"Πού σε πονεί και πού σε σφάζει"...

Αγνώριστος θα τον έκανα... και δεν θα μπορούσε ούτε σε φαναρτζή να τη διορθώσει τη ζημιά!!!

 Τέλος πάντων..... θα μπει και αυτό στο πενταετές αναπτυξιακό πρόγραμμα ή θα προσπαθήσω να το διορθώσω μόνος μου... το σίγουρο είναι ότι δεν θα το αφήσω έτσι, γιατί με πληγώνει...

Ίσως αν το "σβήσω" από το αυτοκίνητό μου, να είναι και η εξιλέωση των 2,5 αυτών μηνών!! Period

Δεν είμαι άνθρωπος που κολλάω και προσπαθώ με ότι και αυτό να σημαίνει, να προχωρώ παρακάτω..

Και το παρακάτω δεν περιλαμβάνει (ευτυχώς) τίποτα από τη Σπάρτη!!!

Μόνο Κοζάνη, Σέρρες, Θεσσαλονίκη, Αθήνα και άλλα τέτοια όμορφα μέρη...

Από εκεί κάτω θα κρατήσω μόνο τους υπέροχους ανθρώπους που γνώρισα και πέρασα πολύ όμορφες στιγμές με πολύ γέλιο και καλαμπούρι!!!

Μακάρι να γνώριζα κάθε μέρα τέτοιους ανθρώπους!!!

Και μακάρι να έρθει η  ώρα να ξανασυναντηθούμε και (γιατί όχι) να συνεργαστούμε στη δουλειά!!

Τελικά αυτό που διαπίστωσα είναι ότι οι νεότερες φουρνιές συναδέλφων μου είναι κατά πολύ ποιοτικότερες από τις παλιότερες... 

Αυτό είναι ένα πολύ θετικό μήνυμα και μόνο ευχαρίστηση μου προκαλεί....

Άνθρωποι ανοιχτόμυαλοι και πρόσχαροι, χωρίς προκαταλήψεις και παρωπιδισμό...

Να χαίρεσαι να συναναστρέφεσαι και να συνεργάζεσαι...και γιατί όχι να συνάπτεις φιλίες...

Θεωρώ τον εαυτό μου πολύ τυχερό πολεμόχαρε που γνώρισα τα συγκεκριμένα άτομα....και εύχομαι να μπορέσω να κρατήσω την επαφή, αν και είναι από όλα τα αντιδιαμετρικά μέρη της Ελλάδας... Έβρο, Κρήτη, Κέρκυρα, Λάρισα, Βόλο, Αθήνα, Λαμία, Θεσσαλονίκη, Σέρρες, Πρέβεζα.... 

Λες και τους διάλεξαν ειδικά.... 

Και με αυτά, περνάω στην επόμενη μέρα, που με βρίσκει σε μία καφετέρια να περιμένω (για άλλη μία φορά) τα τέκνα να τελειώσουν από το TAE KWON DO...

Μάλλον θα μου γίνει συνήθεια και θα βρίσκω έτσι και χρόνο να σου γράφω πιο συχνά πολεμόχαρε.....

Το πιο σημαντικό όμως πολεμόχαρε, είναι ότι σήμερα είναι η τελευταία μου μέρα ως καπνίζων... ΝΑΙ το πήρα απόφαση ότι αυτό το 7μηνο διάλειμμα από την τελευταία φορά που το είχα κόψει, κράτησε πάρα πολύ....

Έτσι προετοιμάστηκα ψυχολογικά και μιας και όλες οι συνθήκες είναι ευοίωνες, ήρθε ο καιρός για τη μεγάλη αλλαγή...

Για όλα τα υπόλοιπα θα σε κρατάω ενήμερο... μην ανησυχείς πολεμόχαρε.... 

END OF REPORT

Υ.Γ. Στίχοι βγαλμένοι από την ψυχή....

 


 
 

 

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου