Άλλο ένα παραλήρημα ποδοσφαιρικό έλαβε τέλος
Άλλη μία ωδή στην παράνοια βρήκε τη διέξοδό του και πλημμύρισε τα ανούσια μονοπάτια της ζωής μας.....
Λες και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να κάνουμε
Λες και έχουμε λίγα προβλήματα και το κυριότερο…. Πολύ πιο ασήμαντα
Δεν μπόρεσα να τον καταλάβω ποτέ το φανατισμό, από όπου και αν εκφράζεται και σε όποιο κομμάτι της ζωής μας εκδηλώνεται….
Φανατισμός για μένα είναι ισότιμος με την αμορφωσιά και τη βαρβαρότητα…
Φανατισμός είναι για μένα το να μην μπορείς να ελέγχεις τα συναισθήματά σου και να αφήνεσαι να σε κατατρώει το τέρας του οπαδισμού και της απολυτοσύνης σε όλο της το μεγαλείο
Ποτέ δεν θεώρησα κάποιον μάγκα επειδή διακήρυττε ότι ήταν φανατικός οπαδός…
Ποτέ δεν άκουσα κάποιον φανατικό να λέει ότι είμαι απλά ένας φίλαθλος
ΦΙΛΑΘΛΟΣ….. (Αθάνατη Ελληνική Γλώσσα) λέξη ΜΟΝΟΣΗΜΑΝΤΗ και μοναδική
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στην ετυμολογία της, γιατί το θεωρώ απλά περιττό….
Πόσο τελικά έχουμε εξοκείλει? Γιατί εν τέλει με ότι καταπιανόμαστε πρέπει να το παρεκτρέπουμε σε τέτοιο βαθμό που να καταντάει αρρώστια και μιζέρια?
Τι θα μπορούσε να είναι αυτό που γεμίζει τη ζωή ενός ανθρώπου που είναι φανατισμένος και παρωπιδικός? Το τίποτα ίσως? Δεν ξέρω….
Χαλιέμαι και μόνο στην ιδέα κάποιων που ενώ ξέρουν ότι ο άλλος είναι φανατικός, εντούτοις προσπαθούν να τον πείσουν ότι η αντίθετη ιδέα είναι η πιο σωστή… είτε είναι αθλητικός φανατισμός, είτε θρησκευτικός, είτε πολιτικός, είτε ορισμένες φορές κοινωνικός και ηθικός…..
Και ενώ η ιστορία μας έχει άπειρα αρνητικά παραδείγματα, εμείς εκεί…. Εκεί στην στενοκεφαλιά μας να προσπαθούμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας….
Ίσως τελικά να είναι απλά ένα από τα πολλά κακά χαρακτηριστικά τους λαού μας….Αλλά μέχρι πότε?
Μέχρι πότε θα επιτρέπουμε στον εαυτό μας να φέρεται σαν τριτοκοσμικός?
Γιατί να μην μου δίνεις το δικαίωμα να επικροτώ μία ωραία προσπάθεια του αντιπάλου, που στην τελική προάγει το άθλημα βρε αδερφέ και μου δίνει την ικανοποίηση ότι αυτός που την κατέβαλλε έχει τις ικανότητες να το κάνει... και μόνο επειδή είναι ο αντίπαλος, πρέπει να την κατακρίνω και να την κατακεραυνώνω?
Χαζομάρες…… μισαλλοδοξίες …….. καθαρό μίσος!!!!
Ίσως όλα αυτά να είναι και ένας ακόμα τρόπος για να κατευθύνεις τις μάζες και να τις αποπροσανατολίζεις από τα σημαντικότερα ζητήματα….
Γιατί όχι? Όλα μέσ’ το παιχνίδι είναι….
Στις μέρες που ζούμε, πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι για όλα και να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να βαλτώνει και να επαναπαύεται….. Δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες βρε αδερφέ… πώς να το κάνουμε….
Θες να δεις τον αγώνα? Κάτσε και δες τον ήρεμα και όμορφα…. Είναι και αυτό μία μορφή διασκέδασης στην τελική…. Κάτσε και με το φίλο σου που υποστηρίζει την αντίπαλη ομάδα…. Κάνε την πλάκα σου, πιες τις μπυρίτσες σου, διασκέδασε χωρίς να μπαίνεις στο τριπάκι του τσακωμού…. Δεν αξίζει….
Βλέπω γονείς να εκπαιδεύουν τα μικρά τους στο να είναι φανατισμένα με την ομάδα που υποστηρίζουν οι ίδιοι και με πιάνει αναγούλα…. Πως μπορείς να δηλητηριάζεις με μίσος μία τόσο τρυφερή ψυχή? Ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα? Δεν το καταλαβαίνεις ότι δεν είναι αστείο να βάζεις το παιδί σου να τραγουδάει τον ύμνο της ομάδας σου μπροστά στους συγγενείς και στους φίλους σου και να καμαρώνεις από πάνω λες και πέρασε στο πανεπιστήμιο?
Είναι σαν να ποτίζεις ένα όμορφο τριαντάφυλλο με θεικό οξύ……
Ντροπή….
Άλλη μία ωδή στην παράνοια βρήκε τη διέξοδό του και πλημμύρισε τα ανούσια μονοπάτια της ζωής μας.....
Λες και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο να κάνουμε
Λες και έχουμε λίγα προβλήματα και το κυριότερο…. Πολύ πιο ασήμαντα
Δεν μπόρεσα να τον καταλάβω ποτέ το φανατισμό, από όπου και αν εκφράζεται και σε όποιο κομμάτι της ζωής μας εκδηλώνεται….
Φανατισμός για μένα είναι ισότιμος με την αμορφωσιά και τη βαρβαρότητα…
Φανατισμός είναι για μένα το να μην μπορείς να ελέγχεις τα συναισθήματά σου και να αφήνεσαι να σε κατατρώει το τέρας του οπαδισμού και της απολυτοσύνης σε όλο της το μεγαλείο
Ποτέ δεν θεώρησα κάποιον μάγκα επειδή διακήρυττε ότι ήταν φανατικός οπαδός…
Ποτέ δεν άκουσα κάποιον φανατικό να λέει ότι είμαι απλά ένας φίλαθλος
ΦΙΛΑΘΛΟΣ….. (Αθάνατη Ελληνική Γλώσσα) λέξη ΜΟΝΟΣΗΜΑΝΤΗ και μοναδική
Δεν χρειάζεται να επεκταθώ στην ετυμολογία της, γιατί το θεωρώ απλά περιττό….
Πόσο τελικά έχουμε εξοκείλει? Γιατί εν τέλει με ότι καταπιανόμαστε πρέπει να το παρεκτρέπουμε σε τέτοιο βαθμό που να καταντάει αρρώστια και μιζέρια?
Τι θα μπορούσε να είναι αυτό που γεμίζει τη ζωή ενός ανθρώπου που είναι φανατισμένος και παρωπιδικός? Το τίποτα ίσως? Δεν ξέρω….
Χαλιέμαι και μόνο στην ιδέα κάποιων που ενώ ξέρουν ότι ο άλλος είναι φανατικός, εντούτοις προσπαθούν να τον πείσουν ότι η αντίθετη ιδέα είναι η πιο σωστή… είτε είναι αθλητικός φανατισμός, είτε θρησκευτικός, είτε πολιτικός, είτε ορισμένες φορές κοινωνικός και ηθικός…..
Και ενώ η ιστορία μας έχει άπειρα αρνητικά παραδείγματα, εμείς εκεί…. Εκεί στην στενοκεφαλιά μας να προσπαθούμε να βγάζουμε μόνοι μας τα μάτια μας….
Ίσως τελικά να είναι απλά ένα από τα πολλά κακά χαρακτηριστικά τους λαού μας….Αλλά μέχρι πότε?
Μέχρι πότε θα επιτρέπουμε στον εαυτό μας να φέρεται σαν τριτοκοσμικός?
Γιατί να μην μου δίνεις το δικαίωμα να επικροτώ μία ωραία προσπάθεια του αντιπάλου, που στην τελική προάγει το άθλημα βρε αδερφέ και μου δίνει την ικανοποίηση ότι αυτός που την κατέβαλλε έχει τις ικανότητες να το κάνει... και μόνο επειδή είναι ο αντίπαλος, πρέπει να την κατακρίνω και να την κατακεραυνώνω?
Χαζομάρες…… μισαλλοδοξίες …….. καθαρό μίσος!!!!
Ίσως όλα αυτά να είναι και ένας ακόμα τρόπος για να κατευθύνεις τις μάζες και να τις αποπροσανατολίζεις από τα σημαντικότερα ζητήματα….
Γιατί όχι? Όλα μέσ’ το παιχνίδι είναι….
Στις μέρες που ζούμε, πρέπει να είμαστε υποψιασμένοι για όλα και να μην αφήνουμε τον εαυτό μας να βαλτώνει και να επαναπαύεται….. Δεν το επιτρέπουν οι συνθήκες βρε αδερφέ… πώς να το κάνουμε….
Θες να δεις τον αγώνα? Κάτσε και δες τον ήρεμα και όμορφα…. Είναι και αυτό μία μορφή διασκέδασης στην τελική…. Κάτσε και με το φίλο σου που υποστηρίζει την αντίπαλη ομάδα…. Κάνε την πλάκα σου, πιες τις μπυρίτσες σου, διασκέδασε χωρίς να μπαίνεις στο τριπάκι του τσακωμού…. Δεν αξίζει….
Βλέπω γονείς να εκπαιδεύουν τα μικρά τους στο να είναι φανατισμένα με την ομάδα που υποστηρίζουν οι ίδιοι και με πιάνει αναγούλα…. Πως μπορείς να δηλητηριάζεις με μίσος μία τόσο τρυφερή ψυχή? Ποιος σου έδωσε αυτό το δικαίωμα? Δεν το καταλαβαίνεις ότι δεν είναι αστείο να βάζεις το παιδί σου να τραγουδάει τον ύμνο της ομάδας σου μπροστά στους συγγενείς και στους φίλους σου και να καμαρώνεις από πάνω λες και πέρασε στο πανεπιστήμιο?
Είναι σαν να ποτίζεις ένα όμορφο τριαντάφυλλο με θεικό οξύ……
Ντροπή….
Πάρε για παράδειγμα αυτόν το γονέα:
Το κακό είναι ότι αυτό γίνεται όχι μόνο στον αθλητισμό……αλλά και όλες τις άλλες εκφάνσεις της ζωής….. πες το πολιτική, πες το εκκλησία, πες το ηθική, πες το καλό ή κακό…. Όλα όπως τα σκέφτονται και τα εννοούν αυτοί…
Το σωστό είναι να μάθεις στο παιδί πώς να αναπτύξει τη δική του σκέψη και όχι να το παραφορτώνεις με τις άπειρες δικές σου έτοιμες ιδεολογίες……
Είναι σαν να τρως κάθε μέρα GOODY’s και McDonald’s και μετά να αναρωτιέσαι τι δεν έκανες σωστό ως γονιός και βγήκε το παιδί χοντρό!!!!!!
Έλεος πια!!!
Χαλαρώστε και απολαύστε τη ζωή όπως πολύ όμορφα μας δόθηκε, αλλά εμείς βαλθήκαμε να τη δηλητηριάσουμε…
Ασχοληθείτε με πιο εποικοδομητικά πράγματα και αφήστε τον εθισμό του φανατισμού να φύγει από μέσα σας…. Κάντε το σαν αποτοξίνωση, σαν εξαγνισμό, σαν εξωραϊσμό, σαν εσωτερική κάθαρση….
Δώστε στη ζωή σας, το νόημα που της αξίζει και αφήστε τα μισαλλόδοξα στην άκρη…
Παραθέτω ένα mail που μου στάλθηκε από φίλο και περιγράφει με απόλυτη ευστοχία, αυτό που θέλω να πω:
«Ο καθηγητής στάθηκε μπροστά στους φοιτητές της τάξης του, της φιλοσοφικής σχολής, έχοντας μπροστά του κάποια αντικείμενα.
Όταν η τάξη ησύχασε, χωρίς να πει τίποτα, πήρε ένα μεγάλο βάζο του γλυκού και άρχισε να το γεμίζει με μπαλάκια του τένις.
Όταν πλέον δεν χωρούσε άλλα, κοίταξε τους μαθητές του και τους ρώτησε αν το βάζο γέμισε και εκείνοι συμφώνησαν.
Τότε ο καθηγητής πήρε χαλίκια και άρχισε να τα ρίχνει στο βάζο κουνώντας το και αυτά πήγαν στα κενά ανάμεσα στις μπάλες του τένις.
Όταν πια δεν χωρούσαν άλλα χαλίκια ρώτησε τους μαθητές αν το βάζο ήταν γεμάτο και αυτοί κάπως σαστισμένοι είπαν πως είναι.
Ο καθηγητής στη συνέχεια πήρε άμμο και αφού την έριξε στο βάζο, γέμισε όλα τα κενά ανάμεσα στα χαλίκια και αφού ρώτησε τους μαθητές πάλι αν το βάζο ήταν γεμάτο αυτοί ανταπάντησαν με ένα ομόφωνο ΝΑΙ.
Τότε ο καθηγητής έσκυψε και πήρε κάτω από το γραφείο 2 κούπες καφέ και τις έριξε στο βάζο ενώ οι μαθητές πλέον γελούσαν απορημένοι.
«Τώρα», λέει ο καθηγητής, «Θέλω να θεωρήσετε ότι το βάζο αντιπροσωπεύει τη ζωή σας. Οι μπάλες του τένις είναι τα πλέον ιερά και μεγάλα πράγματα στη ζωή σας, όπως η πατρίδα, η οικογένεια, τα παιδιά σας, οι φίλοι σας και οι αγαπημένες σας ασχολίες, πράγματα που ακόμα και όλα τα άλλα αν χαθούν, αυτά είναι ικανά να γεμίσουν την ζωή σας.
Τα χαλίκια αντιπροσωπεύουν πράγματα σημαντικά όπως η δουλειά σας, το αυτοκίνητό σας, ένα σπίτι. Η άμμος είναι όλα τα μικρότερης σημασίας πράγματα.
Αν γεμίσετε το βάζο πρώτα με άμμο, δεν θα υπάρχει χώρος για να βάλετε τα χαλίκια και τις μπάλες του τένις.
Το ίδιο ισχύει και για τη ζωή σας. Αν ξοδέψετε την ώρα σας και την ενέργειά σας για μικρά πράγματα δεν θα έχετε χρόνο και δύναμη για μεγαλύτερα και σημαντικότερα.
Φροντίστε για τα μπαλάκια του τένις πρώτα, μετά για τα χαλικάκια. Στο τέλος για την άμμο»
Ένας μαθητής σήκωσε το χέρι και ρώτησε, τι αντιπροσώπευε ο καφές. Ο καθηγητής χαμογέλασε και είπε: «Ο καφές είναι για να σας δείξει πως όσο γεμάτη και να είναι η ζωή σας, πάντα θα υπάρχει χώρος για ένα καφεδάκι με έναν φίλο»
End of Report
Υ.Γ. Το πρώτο που μου ήρθε στο μυαλό!!!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου