Τετάρτη 16 Ιουνίου 2010

Truth is truth to the end of reckoning....

Κάτι ήξερε ο Σαίξπηρ και το είπε αυτό...... Τελικά όντως η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι αυτή που θα μείνει στο "τέλος", όποιο και να είναι αυτό.....Έτσι λοιπόν και εγώ, αμούστακο παιδί, μπήκα στη "Μεγάλη του Γένους Σχολή" (Όχι της Κωνσταντινούπολης.... για όποιον καταλαβαίνει.....) και άρχισα να γαλουχούμαι στα εκεί δρώμενα και κατεστημένα!!!


Η αλήθεια είναι ότι ήμουν ένα μάλλον επιπόλαιο παιδί, με όλα τα καλά και τα κακά ενός παιδιού που μεγάλωσε στην επαρχία, και δει σε ένα χωριό της Σερραϊκής πεδιάδας!!!

Όταν ήρθε όμως η ώρα της αλήθειας εκεί στη Σχολή και έπρεπε να δώσω τις άτυπες εξετάσεις μου για το πόσο υπεύθυνος και αξιόπιστος ήμουν, ΑΠΕΤΥΧΑ.... και μάλιστα δις.....

Τότε ήταν που ο "σπόνσορας" και "μέντοράς" μου ανέλαβε δράση για να με εντρυφήσει στη μαγεία της αλήθειας. Όχι βέβαια με νουθεσίες και παρακάλια, αλλά με αυστηρότητα και σκληρότητα, όπως άρμοζε στα δεδομένα της Σχολής!!!

Τότε πόνεσα πολύ (και "σωματικά", αλλά και "ψυχικά") και ορκίστηκα στον εαυτό μου ότι η αλήθεια θα είναι πολύ ψηλά στις προτεραιότητές μου..... 

Με την πάροδο των χρόνων και ζώντας μία ολόκληρη τετραετία μέσα στην αλήθεια της Σχολής, είδα και έζησα πράγματα και καταστάσεις που κάθε άλλο με οδήγησαν σε διαφορετικό δρόμο, από αυτό της αλήθειας!!!

Έτσι λοιπόν έχοντας αφομοιώσει μέσα μου αυτή την αρετή, βγήκα στη ζωή, γνωρίζοντας καλά ότι η αλήθεια θα είναι αυτή που θα με ανεβάσει ως προσωπικότητα. Αυτό ήταν και το πρώτο μέλημά μου όταν τα παιδιά μου έφτασαν σε σημείο που μπορούσα να τους μεταδώσω αυτό το αγαθό!!

Και τελικά διαπίστωσα ότι μέσα σε αυτήν τη ζούγκλα που ζούμε, υπάρχουν ακόμα ψήγματα ανθρώπων που εκτιμούν αυτό που λέγεται αλήθεια.... Ναι, πολεμόχαρε και όμως υπάρχουν...

Και το ξέρω, γιατί είμαι ένας από αυτούς :)

Η αλήθεια επίσης είναι, ότι δεν μπορώ να καταλάβω, ότι οι άνθρωποι που δεν υπηρετούν την αλήθεια, δεν μπορούν να καταλάβουν πόσο κακό κάνουν στον εαυτό τους, καταρχήν και τους γύρω τους, στη συνέχεια....

Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί να πρέπει να αποφύγω την αλήθεια, για να μπω σε ένα κυκεώνα ψέματος, μόνο και μόνο για να αποφύγω την "τιμωρία" και να πέσω στα "μαλακά"....

Δεν μπορώ να καταλάβω, γιατί μερικοί θέλουν να βάζουν τους εαυτούς τους σε μία δίνη αναλήθειας και να πρέπει να αναλώνονται συνεχώς στο να θυμούνται τι αναλήθειες έχουν πει, για να μην πέσουν στην παγίδα των αντιφάσεων και στο τέλος, του πλήρη εξευτελισμού!!!

Ναι, είναι αλήθεια, ότι μπορεί ορισμένες φορές η αλήθεια να πληγώνει, αλλά αυτό είναι τις περισσότερες φορές παροδικό και επιφανειακό. Έτσι είναι σχεδόν κανόνας ότι μετά σου μένει μόνο μια γλυκιά ανάμνηση. Αρκεί βέβαια, αυτή η αλήθεια να είναι άμεση, απόλυτη και χωρίς περιστροφές και καθυστερήσεις...

Μόνο έτσι μπορεί να πετύχει τον προορισμό της....

Γιατί μόνο με την αλήθεια μπορείς να χτίσεις την εμπιστοσύνη με το συνάνθρωπό σου...

Μόνο με την αλήθεια μπορεί να υπάρξει αληθινή αγάπη....
Μόνο με την αλήθεια μπορεί να υπάρξει ευτυχία....
Μόνο με την αλήθεια μπορεί να υπάρξει ψυχική ανάταση...
Μόνο με την αλήθεια μπορεί να υπάρξει προσωπική αναγνώριση
Μόνο με την αλήθεια μπορεί να υπάρξει επιτυχία!!

Έτσι είναι τα πράγματα, πολεμόχαρε, είτε το θέλουμε, είτε όχι...

Η αλήθεια είναι η αναζήτηση των αιώνων... το απόλυτο αγαθό..... το μυστικό της επιτυχίας.....

Όσο πιο γρήγορα το καταλάβουμε, τόσο περισσότερο θα ωφεληθούμε από αυτήν....

Πολλά είπα.... ας αφήσω να τα πει και η μελωδία, γιατί έτσι μπορεί να μεταδίδεται καλύτερα...... 

 
 

 

7 σχόλια:

  1. http://www.youtube.com/watch?v=dXdaD3n0BXY

    Τη θυμάσαι αυτή την ταινία; :)
    Αυτό μου θύμησε η ανάρτησή σου...
    τα φιλιά μου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Έχει δίκιο η "ατίθαση" :)...

    Όσο για τις αλήθειες, μάθε πως για να γίνουν αποδεκτές και να ακολουθήσουν όλα τα καλά που πολύ σωστά περιγράφεις, θα πρέπει πρώτα να ξεπεραστεί κάθετι που μπαίνει εμπόδιο στην διαδικασία αυτή...όπως οι διάφοροι μύθοι που μπορεί να έχει ο άλλος στο μυαλό του. Όταν απομυθοποιείς πράγματα και καταστάσεις είσαι πλέον ανοικτός να δεχθείς ό,τι αληθινό.

    Μεγάλο πράγμα η απομυθοποίηση πάντως....

    Καλό καλοκαίρι και στα δυο σας παιδιά :)...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ...και για να μην παρεξηγηθώ-παρανοηθώ και κτλ...για να περάσεις στις αλήθειες θα πρέπει να ξεπεράσεις ό,τι μα ό,τι είναι εμπόδιο... :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. @Ανώνυμο

    Μήπως θα μπορούσες να γίνεις λιγάκι πιο συγκεκριμένος/η?

    Τι εννοείς "μύθους" και τι "εμπόδια"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Όταν λέω εμπόδια αναφέρομαι σε ότι έχει ο άλλος στον εγκέφαλο του , γιατί κακά τα ψέματα καμιά φορά τα πράγματα τα βλέπεις-ζεις όπως θέλεις ή όπως έχεις ανάγκη να τα δεις-ζήσεις ή τέλος πάντον όπως βολεύει τον άλλο, για το χ, ψ λόγο να τα βλέπεις-ζεις. Όταν όλα αυτά τα ξεκαθαρίσεις τότε ΝΑΙ είσαι έτοιμος να δεχθείς κάθε αλήθεια και να μείνεις εκεί...

    Τώρα όσο για το "μύθος" και την "απομυθοποίηση" μακρύς ο δρόμος και εδώ ακατάλληλος χώρος.Κράτα τα παραπάνω...

    Καλό Καλοκαίρι My Friend...:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αγαπητέ,

    Έχω να κάνω 2-3 σχόλια, όχι που δεν θα είχα...

    Αν και πρωτοδεσμίτης με εντυπωσιάζεις με την ανάπτυξη του θέματος περί αλήθειας η ΑΛΗΘΕΙΑ είναι... Ωστόσο, η έλλειψη θεωρητικού υπόβαθρου είναι εμφανής στο γραπτό σου νομίζω... Δεν θα το μονογράψω, αλλά δεν θα πάρεις και καλό βαθμό! Οριακά πιάνεις τη βάση... :)

    Ας επιχειρηματολογήσω λοιπόν, έχοντας στο μυαλό μου όλα όσα με έμαθε η 3η δέσμη (και όχι μόνο...). Δεδομένου ότι έχεις τόση αδυναμία στην αλήθεια, φαντάζομαι ότι έχεις αντιληφθεί με το πέρασμα του 1/3 του αιώνα ότι αντικειμενική αλήθεια δεν υπάρχει, παρόλο που ο αρχαίος ημών πρόγονος Σωκράτης διερρήγνυε τα ιμάτιά του για το αντίθετο... Τι να μας πει κι αυτός...

    Και αυτό γιατί, αφενός ποτέ δεν ξέρεις πώς εισπράττει και πώς αντιλαμβάνεται ο άλλος την τυχόν αλήθεια που τού εκφράζει ο συνομιλητής του, και αφετέρου γιατί τελικά, αν το καλοσκεφτείς, αντικειμενική αλήθεια δεν υπάρχει ουσιαστικά μέσα μας. Αναδιαμορφώνεται ανά τακτά χρονικά διαστήματα, πιστεύω. Άλλωστε, υπάρχει και η «αλήθεια της στιγμής». Πού το πας αυτό;

    Επιπλέον, αν υποθέσουμε ότι υπάρχει κάποια αλήθεια για την οποία είμαστε 100% σίγουροι (π.χ. αυτό που βλέπουμε είναι φεγγάρι) και θέλουμε να τη μεταφέρουμε στον συνομιλητή μας, τότε θα πρέπει να τη λέμε όπως είναι, χωρίς καμία μα καμία περιστροφή για να φτάσει στον στόχο της. Χωρίς μισόλογα και χωρίς «ναι μεν, αλλά...». «Μάντες» δεν υπάρχουν σε κανένα στρατόπεδο, συνεπώς δεν μπορούμε να ζητάμε από τον συνομιλητή μας να αντιλαμβάνεται την αλήθεια από τα «συμφραζόμενα».

    Ελπίζω να συμφωνείς με το σχόλιό μου για να μη χρειαστεί να ανοίξουμε κανένα λυσάρι του Πατάκη για να μάθουμε από την αρχή τους ορισμούς των εννοιών.

    Και για να το συνδυάσω με το τελευταίο post σου... Καλό καλοκαίρι αν δεν τα ξαναπούμε, να περάσεις όμορφα!... Σου εύχομαι να ανακαλύψεις τις αλήθειες σου αυτό το καλοκαίρι. χμ... ωραία ευχή, θα την ευχηθώ και σε μένα!

    ΥΓ. Σου έχω πει να μην ανοίγεις «μεγάλα» θέματα γιατί με πιάνει πολυλογία. Θα ανοίξω υπο-blog στο blog σου και θα ζητήσω και πνευματικά δικαιώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή