Και κάθομαι και αναρωτιέμαι... τι είναι αυτό το τόσο λάθος που έχουμε κάνει εμείς οι άνθρωποι, για να μας τυχαίνει τέτοια γκαντεμιά?
Γιατί κάθε φορά που επιθυμούμε κάτι τόσο πολύ, πάντα έρχεται το αντίθετο, ενώ εκεί που δεν το περιμένεις ή ακόμα χειρότερο εκεί που δεν το θες, σου έρχεται και μάλιστα με μεγάλη ευκολία?
Πόσο πια αισιοδοξία έχουμε για να μπορούμε να καθόμαστε και να ανεχόμαστε να μας φέρεται έτσι η ζωή?
Το ξέρω ότι δεν μπορούμε να κάνουμε πραγματικότητα όλα μας τα όνειρα, αλλά το πρόβλημα είναι ότι όση έκπτωση και να κάνουμε, πάλι δεν μας κάθεται...
Και εν πάση περιπτώσει, γιατί να κάνουμε εκπτώσεις στα όνειρά μας και στα θέλω μας?
Οι άνθρωποι είναι πλασμένοι για να κάνουν όνειρα...
Αν δεν κάναμε όνειρα δεν θα είχαμε πετύχει τόσα πολλά όλες αυτές τις χιλιάδες χρόνια...
Και γιατί αυτά τα όνειρα να πραγματοποιούνται μόνο σε τόσους λίγους?
Όλοι οι υπόλοιποι γιατί να μην έχουμε και εμείς μία ελπίδα στο δικό μας όνειρο?
Υπάρχουν φορές που κάθομαι και σκέφτομαι τι θα έκανα αν είχα γεννηθεί κάπου αλλού, κάπου που θα είχα ακόμα πιο λίγα... Προσπαθώ να σκεφτώ πως θα ένιωθα και με τι δύναμη θα μπορούσα να συνεχίσω....
Το ξέρω ότι δεν είναι σωστό για την παγκόσμια ισορροπία των πραγμάτων να γίνονται όλες οι επιθυμίες των ανθρώπων πραγματικότητα και μπορώ να το αφομοιώσω, αλλά τι θα γίνει με μένα τέλος πάντων?!?!?
Δεν έχω παράπονο από τη ζωή μου (τουλάχιστον όχι τόσο μεγάλο όσο κάποιων άλλων) αλλά, ρε πολεμόχαρε, δεν είναι εντελώς σπαστικό να μην σου τυχαίνει τίποτα από αυτό που θες, την ώρα που το θες?
Γιατί να πρέπει συνεχώς να αναζητάς την ευτυχία εκεί που δεν σου την παρέχουν ή δεν μπορούν να σου την δώσουν στην ώρα της?
Ίσως τελικά να μην πρέπει να έχεις μεγάλες προσδοκίες εκεί που ξέρεις ότι δεν μπορείς να φτάσεις και δόξα τον Ύψιστο, ο λαός μας έχει μπόλικα γνωμικά γι' αυτό..
Γι' αυτό, το συμπέρασμα είναι ότι δεν είμαι ο μόνος...
Σοβαρή ανακάλυψη έκανα τελικά και πάλι...
Αλλά μόνο με τη διακωμώδηση μπορείς να ανταπεξέλθεις σε τόση γκαντεμιά...
Δεν ξέρω αν θα έγραφα κάτι τέτοιο αν όλα μου πήγαιναν καλά... αλλά γι' αυτό είμαστε εδώ για να μπορούμε να εκφράζουμε τα συναισθήματά μας τη στιγμή που τα νιώθουμε, έτσι δεν είναι πολεμόχαρε?
Με καταλαβαίνεις, έτσι?
Δεν θέλω να είμαι εγωιστής, αλλά ρε γ@μώτο, ώρες ώρες πρέπει να το κάνω..
Γιατί αλλιώς δεν μπορέσω να γευτώ καμία ικανοποίηση και καμία ευχαρίστηση ότι η ζωή μου έδωσε και εμένα κάτι παραπάνω από τα συνηθισμένα...
Όχι ότι υποβαθμίζω τη σημασία της υγείας μου και της υγείας των ανθρώπων που αγαπώ και νοιάζομαι, αλλά.....
ΕΣΥ εκεί πάνω που μας βλέπεις, δεν έχεις να πεις τίποτα?
Το ξέρω ότι αν πάθω κάτι από εδώ και πέρα (χτύπα ξύλο....) ξέρω που θα το αποδώσω..
Στον καταραμένο Νόμο του Μέρφυ...
Αλήθεια, πόσο αφελής μπορεί να είναι ο κόσμος που αποδίδει την γκαντεμιά του σε έναν ηλίθιο (κατ' εμέ) "Νόμο"
Και του έχει δώσει και τον τίτλο "Νόμο" που σημαίνει ότι δεν είναι απλά μία θεωρία, αλλά μία επιβεβαιωμένη συνθήκη.....
Όπως το Νόμο του Νεύτωνα...
Κοίτα να δεις....... χμμμμ
Όχι.... δεν τα γράφω αυτά για το πρόσφατο τζάκποτ στο Τζόκερ, όχι όχι όχι....
(Αν και μεταξύ μας, ούτε 1+1 δεν σταύρωσα, αλλά αυτό να μείνει μεταξύ μας, οκ πολεμόχαρε?)
Άσχετο: Έχεις δει πολεμόχαρε πόσο μεγάλος είναι αυτός ο Νόμος του Μέρφυ?
Και μόνο που θα τον αντικρίσεις το ξέρεις αμέσως ότι την έχει βάψει.....
Ίσως όμως η καλύτερη λύση σε όλο αυτό, είναι να μην του δίνεις καμία μα καμία σημασία...
Ίσως αν τον αγνοήσεις, να πάψει αν ισχύει... (Κάτι σαν την Τζούλια ένα πράμα..... αν την αγνοήσεις θα είναι ένα απλό ΤΙΠΟΤΑ)
Ίσως αν φτιάξουμε όλοι μαζί έναν Νόμο που να ακυρώνει το Νόμο του Μέρφυ, τότε να απαλλαγούμε μία και καλή από αυτόν... (Τόσοι και τόσοι "νόμοι" έχουν ακυρωθεί, ειδικά στην επιστήμη... που σε μερικά σημεία μας έχουν αλλάξει ακόμα και τον τρόπο που ζούμε και που βλέπουμε την ίδια τη ζωή)
Γιατί όχι και εδώ λοιπόν?
Ίσως αν κάτσουμε και καταμετρήσουμε την κάθε φορά που σταθήκαμε τυχεροί και όχι την κάθε φορά που σταθήκαμε άτυχοι, ίσως τότε να αισθανθούμε διαφορετικά....
Χμμμμμμ.............
Ναι!! Γιατί όχι.....
Πολύ καλή η τελευταία ιδέα και το σημαντικότερο, είναι η πιο ανέξοδη και εύκολα εφαρμόσιμη!!
Μπράβο ρε συ πολεμόχαρε!! Την έδωσες πάλι τη λύση!!
Έληξε!! Αυτό θα κάνω λοιπόν παίδες.... Ίσως να είναι και μία καλή ιδέα και για άλλους...
Γιατί όλοι πρέπει να έχουν μία ευκαιρία να νιώσουν ότι η ζωή τους πάει "καλά"
Όλοι πρέπει να έχουν μία ευκαιρία στο όνειρο.....
End of Report
Υ.Γ. Πιο ταιριαστό από αυτό? Δεν νομίζω?
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου