Δευτέρα 15 Αυγούστου 2011

Warzone Report #20: New Era Rising



Aγναντεύοντας από το μπαλκόνι την Αυγουστιάτικη πανσέληνο που αύριο (Κυριακή 14 Αυγ 2011) θα εμπνεύσει πλήθος κόσμου δείχνοντας τα κάλλη της, έχω να σου δηλώσω πολεμόχαρε αδερφέ μου, ότι ήρθε επιτέλους και για μένα το πλήρωμα του χρόνου να ανηφορήσω (γεωγραφικά πάντα μιλώντας) στα πάτρια εδάφη…..


Κοζάνη Τέλος λοιπόν……

5 χρόνια γεμάτα από εμπειρίες και αλλαγές στη ζωή μου…
5 χρόνια γεμάτα από έντονες καταστάσεις και ανατροπές…
5 χρόνια γεμάτα δυσκολίες και μπερδέματα…
5 χρόνια γεμάτα συγκινήσεις και εσωτερικές αναζητήσεις…
5 χρόνια γεμάτα νέες γνωριμίες και νέες φιλίες…
5 χρόνια γεμάτα χαρές και λύπες ανάκατες…
5 χρόνια χωρισμούς και νέες σχέσεις…

Από όλα είχε αυτή η πενταετία, δεν έχω παράπονο…

Πάντως αυτό που έχω να σου πω πολεμόχαρε είναι ότι η Κοζάνη μου έχει αφήσει μία πολύ γλυκιά γεύση στο στόμα, ίσως γιατί μετά από όλες τις δυσκολίες, στο τέλος έζησα πολύ όμορφες στιγμές και το σημαντικότερο είναι ότι οι δεσμοί που πλέον έχω αναπτύξει με αυτήν την πόλη (και φυσικά με συγκεκριμένα άτομα από αυτήν) μου έχουν χαρίσει απλόχερα χαρά και θα συνεχίσουν (αν όλα πάνε καλά) να μου δίνουν ακόμα περισσότερες.

Αγναντεύοντας λοιπόν το ολόγιομο φεγγάρι και υπομένοντας Ιώβεια τα τσιμπήματα από τα αναρίθμητα κουνούπια που λες και έχουν να τραφούν από δεκαετίας, σκέφτομαι και προγραμματίζω το μέλλον (όσο μου επιτρέπουν οι συγκυρίες)…

Δύσκολο πράγμα τελικά να προσπαθείς να κάνεις ένα πρόγραμμα με τόση ανασφάλεια και τόσες ανατροπές να γίνονται γύρω σου καθημερινά και άνευ προειδοποιήσεως. Τι να κάνουμε όμως που δεν μπορούμε όλα να τα αφήνουμε στα γέρικα χέρια των μοιρών; Κάτι δεν πρέπει να κάνουμε και εμείς για να βελτιώσουμε τινά το ποιόν της ζωής μας; Δεν είμαι μοιρολάτρης, αλλά πιστεύω ότι τον ρου της ζωής έχουμε αρκετή δύναμη για να τον ελέγξουμε και να τον βάλουμε σε ένα μονοπάτι, άσχετα αν κάποιες φορές εξοκείλουμε και παραστρατούμε…. Στο χέρι μας είναι να προσπαθούμε διαρκώς να επανερχόμαστε στον κεντρικό διάδρομο και να προχωρούμε παραπέρα με σταθερά βήματα….

Τι άγνωστες λέξεις μας λες, θα αναρωτηθείς και με το δίκιο σου πολεμόχαρε, αλλά πέρασε τόσος καιρός…. δεν θα έπρεπε και εγώ να βρω το δρόμο μου; Πόσο ακόμα θα ζούσα στην αβεβαιότητα, στην ανασφάλεια και στην εσωτερική αναζήτηση; Τα δύσκολα είναι η καλύτερη ευκαιρία για να φτιαχτείς και να στρώσεις τη ζωή σου μέσα από τις αλλαγές….

Πολύ φιλοσοφία όμως και αρχίζω να ζαλίζομαι….

Νέα Εποχή αρχίζει λοιπόν, αφού λόγω δουλειάς θα ζήσω για τα επόμενα 3-4-5 ή όσο περισσότερο μπορέσω στις Σέρρες. Η χαρά μου λοιπόν είναι δεδομένη μιας και θα έχω κοντά μου όλα εκείνα τα αγαπημένα πρόσωπα που μου δίνουν αφιλοκερδώς την αγάπη τους και τη συμπαράστασή τους…

Αφού μετακόμισα (μία λέξη που μισώ με όλη μου τη ψυχή) και το έκανα με μόνη παρηγοριά τη σκέψη ότι ζήσω στον τόπο μου, άρχισα να κάνω αυτά που πάντα αγαπούσα…. Να βγαίνω με τους αγαπημένους μου φίλους και να περνάμε ΚΑΛΑ!!!

Τι άλλο θα ζητούσε κάποιος τη δεδομένη στιγμή; Και τι άλλο θα μπορούσα εγώ να κάνω μιας και αυτά είναι τα πρώτα που φαντάστηκα ότι θα μου προσφέρει το να ζω στον τόπο που μεγάλωσα;

 Βέβαια τα χιλιόμετρα δεν θα τα αποφύγω διότι τα πιο αγαπημένα μου πρόσωπα (τα παιδιά μου) θα βρίσκονται 350 χιλιόμετρα μακριά, στο Βόλο…. Άρα πάλι θα χρειάζεται να τρέχω για να τα απολαύσω και μάλιστα για πολύ λιγότερο χρόνο από ότι είχα συνηθίσει μέχρι τώρα…

Τι να κάνουμε; Δεν μπορούμε να τα έχουμε όλα δικά μας σε αυτήν την άδικη ζωή….

Δεν πειράζει όμως… είμαι άτομο ευπροσάρμοστο και θα βρω τις δικλείδες ασφαλείας για να ανταπεξέλθω και σε αυτό…. Οπότε δεν με φοβάμαι πλέον….

Το πρώτο μέλημά μου από τη στιγμή που πάτησα το πόδι μου στις Σέρρες είναι να κάνω το σπιτάκι μου ομορφότερο από ότι ήταν στην Κοζάνη…. Δεν ξέρω, αλλά έχω ένα κόλλημα με το περιβάλλον που θέλω να ζω… Απεχθάνομαι λοιπόν το να ζω σε ένα φοιτητικό και λιτό σπίτι… Θέλω να μπαίνω στο σπίτι μου και να χαίρομαι που ζω σε αυτό… και το κυριότερο, να με ξεκουράζει και όχι να μου προκαλεί την ανάγκη να βγω έξω για να το αποφύγω…

Έτσι θα ξοδέψω κάτι τις για το διαμορφώσω όπως μου αρέσει… θα ζητήσω και τη βοήθεια από ανθρώπους για τους οποίους έχω εμπιστοσύνη στο γούστο τους για να μου βάλουν τις απαραίτητες εκείνες πινελιές που θα το ανεβάσουν αισθητικά ακόμα πιο πολύ….. Οπότε θα γίνει μία κούκλα!!!! Πόσο χαρούμενο με κάνει αυτό, δεν μπορείς να φανταστείς πολεμόχαρε!!!

Όλα καλά λοιπόν μέχρις στιγμής και το γεγονός ότι είμαι πολύ αισιόδοξος ότι πολύ καλύτερα θα έρθουν από εδώ και πέρα, με κάνει ακόμα πιο ανυπόμονο για να το ζήσω όλο αυτό!!!

Άρα το μόνο που έχω να πω είναι…

Current Location: SERRES
Morality Status: Above Normal
Level of Satisfaction: Extremely High
Residential Conditions: Improving
Monetary Status: Above Normal
Wellness Expectation: High
Total Summary: High!!

End Of Report

1 σχόλιο: