Πέμπτη 10 Φεβρουαρίου 2011

The 1 Minute Theory

Τι θα σκεφτόσουν πολεμόχαρε, αν σου έλεγα ότι με 1’ θα γινόσουν πιο όμορφος?

Τι θα σκεφτόσουν αν σου έλεγα ότι με 1’ θα γινόσουν πιο έξυπνος?

Και ακόμα περισσότερο ότι με 1 λεπτό του λεπτού θα έσωζες τη ζωή σου?


Μπορεί να σου φαίνονται “κάπως” όλα αυτά που σου λέω, αλλά αν το καλοσκεφτείς, η βιασύνη που μας διακατέχει, πολλές φορές μας οδηγεί στο να κάνουμε και τη ζωή μας πιο δύσκολη, αλλά και να μας βάζει σε μπελάδες, είτε μικρούς, είτε μεγάλους…

Και εξηγώ…..

Αφορμή για όλη αυτή τη σκέψη, μου την έδωσε το βλαστάρι μου… Είδες το καμάρι μου?

Εκεί λοιπόν που καθόμασταν και διαβάζαμε και που ως συνήθως μου “έτρωγε” τους τόνους, άρχισα να του λέω ότι δίνοντας 1’ από τη ζωή του και ξαναδιαβάζοντας το κείμενο που μόλις είχε γράψει, θα μπορούσε να διορθώσει πάρα πολλά από τα λάθη που έκανε πάνω στη βιασύνη του να τελειώσει πρώτος το γράψιμο!!!

Ένα λεπτό από τη ζωή του που ούτε θα του προκαλούσε κάποια κούραση, ούτε πόνο, ούτε ιδιαίτερο κόπο…. Απλά 1 λεπτό…. Και όλο αυτό θα του ανταποδιδόταν σε έναν καλό βαθμό από τη βαθμολόγηση του δασκάλου και φυσικά και σε κάποιου είδους επαίνου….

Δίκαιη ανταμοιβή, δε νομίζεις?

Επεκτείνοντας λοιπόν αυτόν τον συνειρμό και στην υπόλοιπη ζωή του, τον συμβούλεψα ότι δίνοντας 1’ από τη ζωή του πριν βγει έξω από το σπίτι για να πάει έξω και διορθώνοντας τα ρούχα του ή τα μαλλιά του, αυτομάτως θα ήταν και πιο όμορφος…..

Δίνοντας 1’ από τη ζωή του για να ξανασκεφτεί αυτό που πάει να πει σε κάποιον, θα μπορούσε κάλλιστα να αποφύγει να πει κάτι που θα τον μείωνε σαν άτομο και σαν προσωπικότητα….

Δίνοντας 1’ από τη ζωή του για να ηρεμήσει πάνω σε έναν καυγά, θα μπορούσε να αποφύγει να πει και να κάνει πράγματα που θα τον έκαναν να μετανιώσει αργότερα….

Δίνοντας 1’ από τη ζωή του για να ξανατσεκάρει τα πράγματα που πρέπει να έχει μαζί του φεύγοντας από το σπίτι, θα τον έκανε καλύτερο και πιο επιμελή μαθητή και αργότερα καλύτερο και πιο σοβαρό επαγγελματία…

Δίνοντας 1’ από τη ζωή του για να ξαναπεξεργαστεί κάτι που του είπε ο συνομιλητής του, θα του έδινε το δικαίωμα να εντοπίσει τυχόν προσπάθεια του δεύτερου να τον εκμεταλλευτεί….

Και το κυριότερο, δίνοντας 1 λεπτό του λεπτού για να ξανατσεκάρει το δρόμο πριν το διασχίσει, θα μπορούσε ακόμα και να σώσει την ίδια του ζωή….

Όλα λοιπόν είναι θέμα 1 λεπτού…..

Ενός τόσο μικρού κομματιού της ζωής του, που δεν απαιτεί κόπο, αλλά αποδίδει τα μέγιστα σε τόσους πολλούς τομείς της ζωής του…

Έτσι λοιπόν πολεμόχαρε, κάθισα και σκέφτηκα πόσο σημαντικό είναι στη ζωή μας να ξαναπερνάμε από τη σκέψη μας όλα αυτά που πάμε και κάνουμε, πριν ακόμα τα κάνουμε και πόσα πολλά μπορούμε να κερδίσουμε ή πόσες παγίδες μπορούμε να αποφύγουμε…

Το 1 αυτό λεπτό μπορεί να μας δώσει την απαραίτητη διαύγεια για να κάνουμε τη σωστή επιλογή και τελικά να κερδίσουμε αυτό που επιδιώκουμε…

Ο κόσμος μας θα ήταν πολύ καλύτερος, κατά την ταπεινή μου άποψη, αν αντί για άγχος και σπασμωδικές κινήσεις, καθόμασταν να ξανασκεφτούμε το τι πρόκειται να κάνουμε ή να πούμε….

Το καλό είναι ότι του μικρού του φάνηκε τόσο “παράξενη” όλη αυτή η σκέψη, που από τότε το λέει και το ξαναλέει…. Ίσως τελικά να έπιασε τόπο που εύχομαι ολόψυχα να συμβαίνει κάτι τέτοιο και έτσι θα νιώσω και εγώ την ευτυχία να έχω βάλει ένα μικρό λιθαράκι στην προσωπικότητά του…. Ξέρεις εσύ πολεμόχαρε γιατί το λέω…. Τα έχουμε πει εκτενώς….

Με αυτές τις σκέψεις θα σε αφήσω να το ξαναεπεξεργαστείς και εσύ και ό,τι θες μπορείς να μου πεις για να το συζητήσουμε….

Τους αγωνιστικούς χαιρετισμούς μου!!!

Υ.Γ. Η μόνη περίπτωση τώρα που το σκέφτομαι ότι δεν ισχύει το 1’ είναι μάλλον πιο “πικάντικη” από τις άλλες….. ιφ γιου νόου γουατ αϊ μιν!!!!  

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου